Page 9 - ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ new

διότι δεν τους δίνουνε Φαίακες οδηγίες,
ούτε πηδάλι’ έχουνε που έχουν τ’ άλλα πλοία,
αλλά αυτά γνωρίζουνε σκέψη, μυαλό ανθρώπων
κι όλων γνωρίζουν και χωριά και πλούσια χωράφια
ανθρώπων που και πέλαγα γοργά τα διασχίζουν
κι αν η ομίχλη, σκοτεινιά σκεπάζει ούτε τότε
ούτε ποτέ μπερδεύονται, δεν τρέμουν μη χαθούνε.
Μα κάποτε άκουσα αυτό απ’ τον πατέρα μου που τό ‘πε
Ναυσίθοο, που έλεγε ότι ο Ποσειδών θα τιμωρήσει
εμάς, που διαρκώς απέναντι περνάμε όλους.
Κι είπε πως μια φορά το γρήγορο καράβι των Φαιάκων
που σε πορεία ανοδική σε θάλασσα μ’ ομίχλη θα καταστρέψει,
και επί τόπου με μέγα όρος την πόλη θα σκεπάσει κι απ’ τα δυό.
Κι ο γέρος όπως έλεγε αν δηλαδή θα γίνουν
ή κι αν δε θα γενούν, απ’ την καλή του εξαρτάται την καρδιά.
Αλλ’ άντε πες το μου αυτό και την αλήθεια λέγε.
Πόσο περιπλανήθηκες, ποιες απ’ τις χώρες είδες
ανθρώπων, τόσο αυτών που πόλεις μένουνε καλές
όσο κι αυτών που χαλεποί και άδικοι και άγριοι,
αυτούς πού ‘ναι φιλόξενοι, κι αυτών που το μυαλό σκαμπάζει.
Και πες μου γιατί κλαις κι οδύρεται η ψυχή σου
ακούγοντας στο Ίλιο των Δαναών παθήματα Αργείων.
Γιατί οι θεοί ορίσανε όλεθρο των ανθρώπων
ώστε οι μεταγενέστεροι τραγούδι να τον κάνουν.
Ή μήπως κάποιος κάποτε στο Ίλιο δικός σου εχάθη
καλός αν ήταν ή γαμβρός ή πεθερός; Και πόσο μάλιστα
ακριβοί αν απ’ το αίμα ή το γένος μας χαθούνε.
Ή κάποιο φίλο χαρισματικό που γνώρισες λαμπρό
καθότι απ’ τ’ αδέλφια μας χειρότερος δεν είναι,
που φίλος κι αν βρεθεί με χάρες φορτωμένος...»
ΑΦΗΓΗΤΗΣ Με σκέψη ο Οδυσσέας γύρισε και του είπε:
(Όμηρος)

ΟΔΥΣΣΕΑΣ Αλκίνο’ άρχοντα λαμπρέ μεγάλε στους λαούς σου
είναι καλό του αοιδού που ακούγαμε τα λόγια
τέτοιου που είναι οι θεοί μέσα του να μιλάνε.

7