Η Σχερία είναι ένα νησί που απέχει από την Ιθάκη όσο περίπου η Θεσπρωτία, από όπου ξεκινάει ο δρόμος για το μαντείο της Δωδώνης.
Άρα είναι η Κέρκυρα.
…Και λόγω αποστάσεων στο εσωτερικό της, λόγω και της απόστασης από την Ομηρική Ιθάκη, λόγω και της γειτνίασης με Θεσπρωτία και Δωδώνη, καιρικών φαινομένων, θαλασσίων ρευμάτων, κλιματικών συνθηκών και, λόγω απόστασης από τα νησιά της Μητριαρχικής κοινωνίας σε Μάλτα και Γκόζο. …Είναι προς βορράν της Ιθάκης, έρχονται οι Φαίακες να αφήσουν τον Οδυσσέα σε παραλία που τη γνώριζαν από πριν κι έτσι κάποιες θεωρίες καταρρίπτονται από μόνες τους γιατί δεν δέχονται την πραγματική υπόσταση των Φαιάκων.
Από τη Σχερία-Κέρκυρα οι Φαίακες φέρνουν τον Οδυσσέα σε παραλία με συμπαγή άμμο, που τη γνώριζαν από πριν (ν' 113) κατευθείαν, και το πλοίο, με τη φόρα των κωπηλατών, βγαίνει το μισό στη στεριά (ν΄ 114-115). Αυτή η παραλία είναι ο Αθέρας.
ἠπείρῳ ἐπέκελσεν, ὅσον τ᾿ ἐπὶ ἥμισυ πάσης,
σπερχομένη, τοῖον γὰρ ἐπείγετο χέρσ᾿ ἐρετάων…»
... εισήλθαν 'κει που βέβαια από παλιά γνωρίζαν, κι έπειτα κείνο
σύρθηκε επάνω στη στεριά, σχεδόν απ' όλο το μισό,
απ' την πολλή τη φόρα,διότι χέρια γρήγορα είχαν οι κωπηλάτες ...
Οδύσσεια ν’ 114-115
Το προς βορράν λιμάνι της Ομηρικής Ιθάκης κοιτάει ευθεία προς τη Σχερία των Φαιάκων, δηλαδή την Κέρκυρα.
Σε αυτή την παραλία η κοκκομετρία της άμμου, επέτρεψε να συρθεί το μισό πλοίο στη στεριά με τη φόρα των κωπηλατών. Αυτό ισχύει μόνο στον Αθέρα Παλικής Κεφαλληνίας.
πρῶτον Ὀδυσσῆα γλαφυρῆς ἐκ νηὸς ἄειραν
αὐτῷ σύν τε λίνῳ καὶ ῥήγεϊ σιγαλόεντι,
κὰδ δ᾿ ἄρ᾿ ἐπὶ ψαμάθῳ ἔθεσαν δεδμημένον ὕπνῳ,
ἐκ δὲ κτήματ᾿ ἄειραν, ἅ οἱ Φαίηκες ἀγαυοὶ
ὤπασαν οἴκαδ᾿ ἰόντι διὰ μεγάθυμον Ἀθήνην. ..."
... κι εκείνου πήδηξαν από το πλοίο το ισόρροπο επάνω στη στεριά
σήκωσαν πρώτο Οδυσσέα από τ' όμορφο το πλοίο
μαζί με τα σεντόνια του λινά και ριγωτά,
κάτω έθεσαν στην άμμο 'παραδομένονε' στον ύπνο
έβγαλαν κι όσα απέκτησε, 'κείνα που γενναιόδωρα οι Φαιάκες σ' αυτόν
πρόσφεραν που θα πήγαινε στο σπίτι χάριν της Αθηνάς μεγάθυμου (των Κεφαλλήνων) ...
Οδύσσεια ν’ 116-121
Μια που μιλάμε για Παλλική, στο τέλος της ραψωδίας ο΄ ξανασυναντάμε το καλύτερο επιχείρημα για την παραλία προσέγγισης στην Ιθάκη, από τον Αθέρα, όπου όπως είδαμε στη ν΄ το πλοίο με τη φόρα των κωπηλατών βγήκε το μισό στη στεριά. Αυτό γίνεται λόγω της λεπτής σύστασης της άμμου η οποία προέρχεται από τον πυθμένα και το οποίο μπορεί να συμβαίνει μόνο σε βόρειες παραλίες. Γιατί μόνο οι βόρειοι άνεμοι έχουν τη δύναμη να βγάζουν το βυθό έξω.
... Κι ωθήσανε σηκώνοντάς το (απ’ την άμμο) έπλεαν για την πόλη, ...
Οδύσσεια ο’ 553
Ανώσαντες, δηλαδή σήκωσαν προς τα πάνω κι έσπρωξαν. Αυτό γίνεται όταν το πλοίο είναι κολλημένο στην άμμο ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΑΘΕΡΑ. Διότι έτσι είναι η αμμουδιά εκεί. Τα πλοία δεν δένονται. Τα σηκώνεις λίγο και σπρώχνοντας τα ‘‘διώχνεις’’.
Και ενώ οι Αφάλες στο Θιάκι και η Άσσος Ερύσσου Κεφαλληνίας κοιτάζουν προς βορρά, οι θεωρίες του Πόρου και της Λευκάδας απορρίπτονται
Με το επιχείρημα αυτό καταρρίπτονται όχι μόνο οι θεωρίες περί Σιβότων και Νυδρίου, της θεωρίας της Λευκάδας, αλλά και η θεωρία των Παξών γιατί είναι πολύ κοντά και όχι ‘‘μια νύχτα δρόμο’’ του απήδαλου πλοίου. Από τις υπόλοιπες θεωρίες, όσες θεωρούν φανταστικούς τους Φαίακες είναι ασυμβίβαστες με την Ομηρική σκέψη.