Άρθρα
Αρθρογράφοι
Φόρουμ
Νέες δημοσιεύσεις
Αναζήτηση στο Φόρουμ
Τι νέα
Νέες δημοσιεύσεις
Νέες δημοσιεύσεις προφίλ
Τελευταία δραστηριότητα
Μέλη
Εγγεγραμμένα μέλη
Τρέχοντες επισκέπτες
Νέες δημοσιεύσεις προφίλ
Δημοσιεύσεις προφίλ αναζήτησης
Σύνδεση
Ελληνικά
Language Chooser
English (US)
Ελληνικά
Español
Τι νέα
Αναζήτηση
Αναζήτηση
Αναζήτηση τίτλων μόνο
Με:
Νέες δημοσιεύσεις
Αναζήτηση στο Φόρουμ
Μενού
Σύνδεση
Install the app
Εγκαθιστώ
Φόρουμ
Ομηρική Ιθάκη - Η Γεωγραφία της Οδύσσειας
Ομήρου Οδύσσεια - Αναλύσεις ραψωδιών
Ραψωδία θ΄ - Δημόδοκος, μιλώντας ο Όμηρος για το έργο του
Ραψωδία θ΄: Περίληψη
Η JavaScript είναι απενεργοποιημένη. Για καλύτερη εμπειρία, παρακαλούμε ενεργοποιήστε το JavaScript στον browser σας πριν προχωρήσετε.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Απάντηση στο θέμα
Μήνυμα
<blockquote data-quote="Νικόλαος Καμπάνης - Mentor" data-source="post: 100" data-attributes="member: 4"><p style="text-align: center">[ATTACH=full]453[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"><strong>ΙΣΤΟΡΙΚΟ</strong></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: justify">[P]Ο Δημόδοκος στην Οδύσσεια εμφανίζεται τέσσερις φορές. Την τέταρτη δεν μαθαίνουμε τι απαγγέλλει. Απλά ο Οδυσσέας ενώπιον του ανυπομονεί να νυχτώσει για να επιβιβαστεί στο πλοίο της επιστροφής.[/P][P]Με τις άλλες τρεις όμως ο Όμηρος παρουσιάζει ένα σαφές περίγραμμα του έργου του.[/P][P]α' <strong><span style="color: rgb(44, 130, 201)">Την πρώτη φορά που απαγγέλει ο Δημόδοκος</span></strong> (Oδύσσεια θ' 62-92), δίνεται η γενική εικόνα και η ατμόσφαιρα κατά τις απαγγελίες: Άμιλλα ποιοτική μεταξύ των επών (Οδυσσέας-Αχιλλέας). Εντύπωση στους άρχοντες (Αγαμέμνων). Που θα βρει κανείς πληροφορίες (Πυθώ-Δελφοί). Η συγκίνηση του ακροατή (Οδυσσέας). Και ασφαλώς η ιερότητα των στιγμών αφού έσταζαν από Δέπας Αμφικύπελλο![/P][P]β' Με όσα περιγράφει <strong><span style="color: rgb(44, 130, 201)">ο Δημόδοκος στη δεύτερη παρουσία του</span></strong>, ο Όμηρος παρουσιάζει μια αλληγορία για τα αίτια του Τρωικού Πολέμου με τη διεκδίκηση της Αφροδίτης (Ελένη) από τον Άρη (πόλεμος). Αυτός στον οποίο ανήκει, Ήφαιστος, είναι ο τεχνίτης, ο δουλευτής, ο μέσος άνθρωπος. Αν ίσως ο Ποσειδών (θάλασσα, στοιχεία της φύσης κλπ) δώσει εγγυήσεις, τότε ακόμα και το εμπόριο θα αναπτυχθεί (Ερμής) και οι τέχνες (Απόλλων), ενώ συγχρόνως ο πόλεμος θα πάει στην άκρη (Οδύσσεια θ' 266-367).[/P][P]γ' Κατόπιν παράκλησης του Οδυσσέα, <strong><span style="color: rgb(44, 130, 201)">ο Δημόδοκος δίνει ένα τρίτο ρεσιτάλ </span></strong><span style="color: rgb(0, 0, 0)">(Οδύσσεια θ' 471-531)</span>: Πως τελείωσε ο Τρωικός Πόλεμος, που στην Ιλιάδα δεν αναφέρεται, αφού εκείνο το έπος τελείωνε με τους αγώνες προς τιμήν του νεκρού Πατρόκλου, αθλοθέτη τον Αχιλλέα και, αφού είχε παραδοθεί η σωρός του Έκτορα στον Πρίαμο. Ποιές οι συνέπειες του πολέμου; ...Αυτό το τελευταίο θα λυγίσει τον ακροατή-Οδυσσέα, ο οποίος και θα αποκαλύψει στους Φαίακες με προτροπή του βασιλιά Αλκίνοου την πατρίδα και τις περιπέτειές του. Εκεί στη Σχερία...[/P]</p> <p style="text-align: justify">[P]Στο ενδιάμεσο αυτών των μακροσκελών παρουσιών του Δημόδοκου, έχουμε τα εξής πολύ όμορφα κομμάτια της Οδύσσειας:[/P][P]Στην αρχή γίνεται προσκλητήριο να μαζευτεί ο κόσμος στην αγορά, να δει τον ξένο (που στείλαν οι θεοί). Καλεί ο Αλκίνοος τον κόσμο σε δεξίωση, νά 'ρθει ο αοιδός και, πιο πριν να ρίξουν το καλύτερο πλοίο στη θάλασσα για τη μεταφορά του Οδυσσέα στην πατρίδα.[/P][P]Ανάμεσα στις δυο πρώτες παρουσίες του Δημόδοκου μεσολαβούν αγώνες όπου αφενός ο Όμηρος διδάσκει αθλητισμό, ο δε Οδυσσέας έρχεται πρώτος στη δισκοβολία.[/P][P]Ανάμεσα στη δεύτερη και στην τρίτη παρουσία του Δημόδοκου, ο Αλκίνοος πλέκει εκτενές εγκώμιο για τον ξένο, του προσφέρει δώρα και καλεί τους ευγενείς των Φαιάκων να κάνουνε το ίδιο. Μετά το λουτρό και πριν το γεύμα κάπου κοντά στην κεντρική κολώνα, ο Οδυσσέας συναντά τη Ναυσικάα που του ζητά να τη θυμάται κι εκείνος την ευχαριστεί που τώρα είναι ζωντανός.[/P][P]Στο τέλος της πασίγνωστης τρίτης παρουσίας του Δημόδοκου, με τον Οδυσσέα βουτηγμένο στο κλάμα από αυτά που άκουγε, τη φήμη τη δική του και των άλλων απ' την Τροία, τη συμφορά, τους σκοτωμούς, το γκρέμισμα, τους βιασμούς... Τον κάλεσε ο Αλκίνοος ν' αποκαλύψει γιατί θρηνεί κι αν έχει κάποια σχέση και ποιος είναι με τα εξής λόγια:[/P]</p> <p style="text-align: center">... «<strong><span style="color: rgb(65, 168, 95)">Την προσοχή σας, αρχηγοί και των Φαιάκων βουλευτές</span></strong></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ήδη και τη γλυκιά τη φόρμιγγα σταμάτησε ο Δημόδοκος·</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>γιατί δε φέρνει τη χαρά σ’ όλους μ’ αυτά που λέει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Μετά το δείπνο π’ άρχισε ο θείος αοιδός,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>και μέχρι τώρα δε σταμάτησε το κλάμα γοερό</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ο ξένος· κι όλο πιο πολύ το άγχος τον κυκλώνει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Αλλ’ άντε και αυτός θα σταματήσει, όλοι για να χαρούμε,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>φιλοξενούντες και φιλοξενούμενος, έτσι επειδή καλύτερα πολύ·</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>γιατί για ευχαρίστηση του ξένου όλα είναι</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>με το φευγιό τα δώρα με αγάπη, που δίνουμε φιλεύοντάς τον.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Σαν αδελφός ο ξένος κι ο ικέτης είναι</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι ο άνθρωπος δεν θέλει πολύ για να το καταλάβει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Και τώρα συ από μια σκέψη πονηρή μην κρύψεις</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ό,τι κι αν σε ρωτώ· να μου το πεις καλύτερο θα είναι.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Πες τ’ όνομα μ’ εκείνο που σε φωνάζουν η μητέρα κι ο πατέρας</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι οι άλλοι μες στην πόλη και όσοι μένουνε κοντά.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Γιατί δε μένει ανώνυμος κανείς επί μακρόν μες στους ανθρώπους,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ούτε κακός κι ούτε καλός, απ’ τη στιγμή που εγεννήθη,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>αλλά σε όλους δίνουν, αφ’ ότου οι γονείς τους τούς γεννούν.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Περίγραψε τη χώρα σου σ’ εμέ, το δήμο και την πόλη,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>για να σε συνοδέψουνε σκεφτόμενα καράβια·</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>διότι δεν τους δίνουνε Φαίακες οδηγίες,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ούτε πηδάλι’ έχουνε, που έχουν τ’ άλλα πλοία,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>αλλά αυτά γνωρίζουνε σκέψη, μυαλό ανθρώπων</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι όλων γνωρίζουν και χωριά και πλούσια χωράφια</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ανθρώπων που και πέλαγα γοργά διεκπεραιώνουν</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι αν η ομίχλη, συννεφιά σκεπάζει ούτε τότε</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ούτε ποτέ μπερδεύονται, δεν τρέμουν μη χαθούνε.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Μα κάποτ’ άκουσα αυτό απ’ τον πατέρα μου που τό ’πε</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>το Ναυσίθοο, πού ’λεγε ότι ο Ποσειδών θα τιμωρήσει</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>εμάς, που διαρκώς απέναντι περνάμε όλους.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Είπε πως μια φορά το γρήγορο καράβι των Φαιάκων</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>που σε πορεία ανοδική σε θάλασσα μ’ ομίχλη θα καταστρέψει,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>και επί τόπου με μέγα όρος την πόλη θα “σκεπάσει κι απ’ τα δυο”.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Κι ο γέρος όπως έλεγε αν δηλαδή θα γίνουν</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ή κι αν ατέλειωτα θα μείνουν, απ’ την καλή του εξαρτάται την καρδιά.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Αλλ’ άντε πες το μου αυτό και την αλήθεια λέγε,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>πόσο περιπλανήθηκες, ποιες απ’ τις χώρες είδες</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ανθρώπων, τόσο αυτών που πόλεις μένουνε καλές</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>όσο κι αυτών που χαλεποί και άδικοι και άγριοι,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι αυτούς πού ’ναι φιλόξενοι, κι αυτών που το μυαλό σκαμπάζει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Και λέγε, γιατί κλαις κι οδύρεται η ψυχή σου</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Αργείων Δαναών ή και του Ίλιου τη συμφορά ακούων.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Γιατί οι θεοί ορίσανε όλεθρο των ανθρώπων</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ώστε οι μεταγενέστεροι τραγούδι να τον κάνουν.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Ή μήπως κάποιος κάποτε στο Ίλιο δικός σου εχάθη</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>καλός αν ήταν, ή γαμβρός ή πεθερός; Και πόσο μάλιστα</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ακριβοί αν απ’ το αίμα ή το γένος μου χαθούνε.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Ή κάποιο φίλο χαρισματικό που γνώριζες,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>λαμπρό; Καθ’ ότι απ’ τ’ αδέλφια μας χειρότερος</strong></span></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="color: rgb(65, 168, 95)">δεν είναι, που φίλος κι αν βρεθεί με χάρες φορτωμένος</span></strong>». ...</p> <p style="text-align: center">Οδύσσεια θ' 536-586</p><p></p><p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px"><p style="text-align: justify">Το κεφάλαιο "ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ, μιλώντας ο Όμηρος για το έργο του", από το βιβλίο ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΕΙΕΣ, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ σε δυο συνέχειες.:</p> </p> <p style="margin-left: 20px"><p style="text-align: justify"><a href="https://homericithaca.com/threads/5/">https://homericithaca.com/threads/5/</a> και <a href="https://homericithaca.com/threads/6/">https://homericithaca.com/threads/6/</a></p> </p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px"><p style="text-align: justify">Τελειώνω με τη μετάφραση της πρώτης παρουσίας του Δημόδοκου που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:</p> </p> <p style="text-align: center">...<strong><span style="color: rgb(65, 168, 95)">Ήρθε ο κήρυξ άγοντας τον θεϊκό τον αοιδό κοντά του</span></strong></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>που η μούσα ερωτεύτηκε καλό χαρίζοντάς του κι ένα κακό του χάλασε τα μάτια και τού 'δωσε γλυκιά αοιδή.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>εκεί κοντά ο Ποντόνοος απίθωσε το θρόνο τον ασημοπελέκητο</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>μέσω συνδαιτημόνων, στον κίονα υψώνοντας τον υψηλό</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>απ' το παλούκι κρέμασε την ηχηρή κιθάρα</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>πάνω απ' το κεφάλι του και τού 'δειχνε το χέρι ακουμπώντας πως να την</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>πάρει ο κήρυξ, πλησίασε καλό τραπέζι βάζοντας πάνω κάνιστρο</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>μαζί με κρασοπότηρο να πίνει όποτε θέλει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Πάνω στα έτοιμα φαγιά μπροστά τα χέρια απλώναν.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Κι αφού στο τέλος χόρτασαν πιοτό φαί χαρήκαν</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Η ΜΟΥΣΑ ΤΟΤΕ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΤΟΝ ΑΟΙΔΟ ΝΑ ΑΔΕΙ ΔΟΞΑ ΑΝΔΡΩΝ</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΠΟΥ Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΑΜΙΛΛΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΠΟΥ ΘΕΪΚΑ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΑ,</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι ο Αγαμέμνων βασιλιάς μεγάλος των ανθρώπων</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>χάρηκε με τη σκέψη πως πρώτοι των Αχαιών αμιλλώνται</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΓΙΑΤΙ Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΑΠΟΛΛΩΝ</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΜΕΣ' ΣΤΗΝ ΠΥΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΧΡΗΣΜΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ' διότι μεγάλα βάσανα άρχισαν από τότε</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>στους Τρώες και στους Δαναούς μ' απόφαση του Δία</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΤΕΤΟΙ Α ΟΙΔΕ Ο ΑΟΙΔΟΣ ΛΑΜΠΟΝΤΑΣ πέρα ως πέρα' τότ' Οδυσσέας</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>με τα χοντρά του χέρια το ρούχο του τραβούσε πορφυρό</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ανέβαζε στο πρόσωπο, σκέπαζε το κεφάλι</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ντρεπόταν δα τους Φαίακες δάκρυα πως σκουπίζει.</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>Όταν σταμάτα αοιδός να τραγουδά ο θείος</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>το ρούχο απ' το κεφάλι έβγαζε το κλάμα σταματώντας</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>ΚΑΙ ΕΣΤΑΖΕ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΑΠΟ ...ΠΟΤΗΡΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΡΗΣΕΙΣ (ιερό)</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>πάλι μετά ως άρχιζε να τραγουδά του λέγαν</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong>κι οι πρώτοι απ' τους Φαίακες - τους άρεσαν τα έπη</strong></span></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="color: rgb(65, 168, 95)">ξανά Οδυσσέας γοερά έκλαιγε σκεπασμένος</span></strong>...</p> <p style="text-align: center"><em>Οδύσσεια, ραψωδία θ' 62-92</em></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p><p><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong>:</p><p>Ραψωδία θ': Αρχαίο κείμενο, Νεοελληνική απόδοση, <a href="https://homericithaca.com/threads/119/">https://homericithaca.com/threads/119/</a> .</p><p>Ραψωδία θ': Διάφορες παραποιήσεις του πνεύματος και του γράμματος του Ομήρου από την Κλασσική Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, <a href="https://homericithaca.com/threads/72/">https://homericithaca.com/threads/72/</a> .</p><p>Ραψωδία θ' - <strong>Η ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ</strong>. Το Ιστορικό πλαίσιο από όπου ο Όμηρος άντλησε πληροφορίες. <a href="https://homericithaca.com/threads/161/">https://homericithaca.com/threads/161/</a>.</p><p></p><p><strong>ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ώστε να καθιερωθεί η 7η Μαΐου ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ του ΟΜΗΡΟΥ</strong> <strong>εδώ</strong>: <a href="https://homericithaca.com/threads/3/">https://homericithaca.com/threads/3/</a></p><p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Νικόλαος Καμπάνης - Mentor, post: 100, member: 4"] [CENTER][ATTACH type="full" alt="εξώφυλλο θ΄.jpg"]453[/ATTACH] [B]ΙΣΤΟΡΙΚΟ[/B] [/CENTER] [JUSTIFY][P]Ο Δημόδοκος στην Οδύσσεια εμφανίζεται τέσσερις φορές. Την τέταρτη δεν μαθαίνουμε τι απαγγέλλει. Απλά ο Οδυσσέας ενώπιον του ανυπομονεί να νυχτώσει για να επιβιβαστεί στο πλοίο της επιστροφής.[/P][P]Με τις άλλες τρεις όμως ο Όμηρος παρουσιάζει ένα σαφές περίγραμμα του έργου του.[/P][P]α' [B][COLOR=rgb(44, 130, 201)]Την πρώτη φορά που απαγγέλει ο Δημόδοκος[/COLOR][/B] (Oδύσσεια θ' 62-92), δίνεται η γενική εικόνα και η ατμόσφαιρα κατά τις απαγγελίες: Άμιλλα ποιοτική μεταξύ των επών (Οδυσσέας-Αχιλλέας). Εντύπωση στους άρχοντες (Αγαμέμνων). Που θα βρει κανείς πληροφορίες (Πυθώ-Δελφοί). Η συγκίνηση του ακροατή (Οδυσσέας). Και ασφαλώς η ιερότητα των στιγμών αφού έσταζαν από Δέπας Αμφικύπελλο![/P][P]β' Με όσα περιγράφει [B][COLOR=rgb(44, 130, 201)]ο Δημόδοκος στη δεύτερη παρουσία του[/COLOR][/B], ο Όμηρος παρουσιάζει μια αλληγορία για τα αίτια του Τρωικού Πολέμου με τη διεκδίκηση της Αφροδίτης (Ελένη) από τον Άρη (πόλεμος). Αυτός στον οποίο ανήκει, Ήφαιστος, είναι ο τεχνίτης, ο δουλευτής, ο μέσος άνθρωπος. Αν ίσως ο Ποσειδών (θάλασσα, στοιχεία της φύσης κλπ) δώσει εγγυήσεις, τότε ακόμα και το εμπόριο θα αναπτυχθεί (Ερμής) και οι τέχνες (Απόλλων), ενώ συγχρόνως ο πόλεμος θα πάει στην άκρη (Οδύσσεια θ' 266-367).[/P][P]γ' Κατόπιν παράκλησης του Οδυσσέα, [B][COLOR=rgb(44, 130, 201)]ο Δημόδοκος δίνει ένα τρίτο ρεσιτάλ [/COLOR][/B][COLOR=rgb(0, 0, 0)](Οδύσσεια θ' 471-531)[/COLOR]: Πως τελείωσε ο Τρωικός Πόλεμος, που στην Ιλιάδα δεν αναφέρεται, αφού εκείνο το έπος τελείωνε με τους αγώνες προς τιμήν του νεκρού Πατρόκλου, αθλοθέτη τον Αχιλλέα και, αφού είχε παραδοθεί η σωρός του Έκτορα στον Πρίαμο. Ποιές οι συνέπειες του πολέμου; ...Αυτό το τελευταίο θα λυγίσει τον ακροατή-Οδυσσέα, ο οποίος και θα αποκαλύψει στους Φαίακες με προτροπή του βασιλιά Αλκίνοου την πατρίδα και τις περιπέτειές του. Εκεί στη Σχερία...[/P] [P]Στο ενδιάμεσο αυτών των μακροσκελών παρουσιών του Δημόδοκου, έχουμε τα εξής πολύ όμορφα κομμάτια της Οδύσσειας:[/P][P]Στην αρχή γίνεται προσκλητήριο να μαζευτεί ο κόσμος στην αγορά, να δει τον ξένο (που στείλαν οι θεοί). Καλεί ο Αλκίνοος τον κόσμο σε δεξίωση, νά 'ρθει ο αοιδός και, πιο πριν να ρίξουν το καλύτερο πλοίο στη θάλασσα για τη μεταφορά του Οδυσσέα στην πατρίδα.[/P][P]Ανάμεσα στις δυο πρώτες παρουσίες του Δημόδοκου μεσολαβούν αγώνες όπου αφενός ο Όμηρος διδάσκει αθλητισμό, ο δε Οδυσσέας έρχεται πρώτος στη δισκοβολία.[/P][P]Ανάμεσα στη δεύτερη και στην τρίτη παρουσία του Δημόδοκου, ο Αλκίνοος πλέκει εκτενές εγκώμιο για τον ξένο, του προσφέρει δώρα και καλεί τους ευγενείς των Φαιάκων να κάνουνε το ίδιο. Μετά το λουτρό και πριν το γεύμα κάπου κοντά στην κεντρική κολώνα, ο Οδυσσέας συναντά τη Ναυσικάα που του ζητά να τη θυμάται κι εκείνος την ευχαριστεί που τώρα είναι ζωντανός.[/P][P]Στο τέλος της πασίγνωστης τρίτης παρουσίας του Δημόδοκου, με τον Οδυσσέα βουτηγμένο στο κλάμα από αυτά που άκουγε, τη φήμη τη δική του και των άλλων απ' την Τροία, τη συμφορά, τους σκοτωμούς, το γκρέμισμα, τους βιασμούς... Τον κάλεσε ο Αλκίνοος ν' αποκαλύψει γιατί θρηνεί κι αν έχει κάποια σχέση και ποιος είναι με τα εξής λόγια:[/P][/JUSTIFY] [CENTER]... «[B][COLOR=rgb(65, 168, 95)]Την προσοχή σας, αρχηγοί και των Φαιάκων βουλευτές[/COLOR][/B] [COLOR=rgb(65, 168, 95)][B]ήδη και τη γλυκιά τη φόρμιγγα σταμάτησε ο Δημόδοκος· γιατί δε φέρνει τη χαρά σ’ όλους μ’ αυτά που λέει. Μετά το δείπνο π’ άρχισε ο θείος αοιδός, και μέχρι τώρα δε σταμάτησε το κλάμα γοερό ο ξένος· κι όλο πιο πολύ το άγχος τον κυκλώνει. Αλλ’ άντε και αυτός θα σταματήσει, όλοι για να χαρούμε, φιλοξενούντες και φιλοξενούμενος, έτσι επειδή καλύτερα πολύ· γιατί για ευχαρίστηση του ξένου όλα είναι με το φευγιό τα δώρα με αγάπη, που δίνουμε φιλεύοντάς τον. Σαν αδελφός ο ξένος κι ο ικέτης είναι κι ο άνθρωπος δεν θέλει πολύ για να το καταλάβει. Και τώρα συ από μια σκέψη πονηρή μην κρύψεις ό,τι κι αν σε ρωτώ· να μου το πεις καλύτερο θα είναι. Πες τ’ όνομα μ’ εκείνο που σε φωνάζουν η μητέρα κι ο πατέρας κι οι άλλοι μες στην πόλη και όσοι μένουνε κοντά. Γιατί δε μένει ανώνυμος κανείς επί μακρόν μες στους ανθρώπους, ούτε κακός κι ούτε καλός, απ’ τη στιγμή που εγεννήθη, αλλά σε όλους δίνουν, αφ’ ότου οι γονείς τους τούς γεννούν. Περίγραψε τη χώρα σου σ’ εμέ, το δήμο και την πόλη, για να σε συνοδέψουνε σκεφτόμενα καράβια· διότι δεν τους δίνουνε Φαίακες οδηγίες, ούτε πηδάλι’ έχουνε, που έχουν τ’ άλλα πλοία, αλλά αυτά γνωρίζουνε σκέψη, μυαλό ανθρώπων κι όλων γνωρίζουν και χωριά και πλούσια χωράφια ανθρώπων που και πέλαγα γοργά διεκπεραιώνουν κι αν η ομίχλη, συννεφιά σκεπάζει ούτε τότε ούτε ποτέ μπερδεύονται, δεν τρέμουν μη χαθούνε. Μα κάποτ’ άκουσα αυτό απ’ τον πατέρα μου που τό ’πε το Ναυσίθοο, πού ’λεγε ότι ο Ποσειδών θα τιμωρήσει εμάς, που διαρκώς απέναντι περνάμε όλους. Είπε πως μια φορά το γρήγορο καράβι των Φαιάκων που σε πορεία ανοδική σε θάλασσα μ’ ομίχλη θα καταστρέψει, και επί τόπου με μέγα όρος την πόλη θα “σκεπάσει κι απ’ τα δυο”. Κι ο γέρος όπως έλεγε αν δηλαδή θα γίνουν ή κι αν ατέλειωτα θα μείνουν, απ’ την καλή του εξαρτάται την καρδιά. Αλλ’ άντε πες το μου αυτό και την αλήθεια λέγε, πόσο περιπλανήθηκες, ποιες απ’ τις χώρες είδες ανθρώπων, τόσο αυτών που πόλεις μένουνε καλές όσο κι αυτών που χαλεποί και άδικοι και άγριοι, κι αυτούς πού ’ναι φιλόξενοι, κι αυτών που το μυαλό σκαμπάζει. Και λέγε, γιατί κλαις κι οδύρεται η ψυχή σου Αργείων Δαναών ή και του Ίλιου τη συμφορά ακούων. Γιατί οι θεοί ορίσανε όλεθρο των ανθρώπων ώστε οι μεταγενέστεροι τραγούδι να τον κάνουν. Ή μήπως κάποιος κάποτε στο Ίλιο δικός σου εχάθη καλός αν ήταν, ή γαμβρός ή πεθερός; Και πόσο μάλιστα ακριβοί αν απ’ το αίμα ή το γένος μου χαθούνε. Ή κάποιο φίλο χαρισματικό που γνώριζες, λαμπρό; Καθ’ ότι απ’ τ’ αδέλφια μας χειρότερος[/B][/COLOR] [B][COLOR=rgb(65, 168, 95)]δεν είναι, που φίλος κι αν βρεθεί με χάρες φορτωμένος[/COLOR][/B]». ... Οδύσσεια θ' 536-586[/CENTER] [INDENT][/INDENT] [INDENT][JUSTIFY]Το κεφάλαιο "ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ, μιλώντας ο Όμηρος για το έργο του", από το βιβλίο ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΕΙΕΣ, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ σε δυο συνέχειες.:[/JUSTIFY][/INDENT] [INDENT][JUSTIFY][URL]https://homericithaca.com/threads/5/[/URL] και [URL]https://homericithaca.com/threads/6/[/URL][/JUSTIFY][/INDENT] [INDENT][/INDENT] [INDENT][JUSTIFY]Τελειώνω με τη μετάφραση της πρώτης παρουσίας του Δημόδοκου που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:[/JUSTIFY][/INDENT] [CENTER]...[B][COLOR=rgb(65, 168, 95)]Ήρθε ο κήρυξ άγοντας τον θεϊκό τον αοιδό κοντά του[/COLOR][/B] [COLOR=rgb(65, 168, 95)][B]που η μούσα ερωτεύτηκε καλό χαρίζοντάς του κι ένα κακό του χάλασε τα μάτια και τού 'δωσε γλυκιά αοιδή. εκεί κοντά ο Ποντόνοος απίθωσε το θρόνο τον ασημοπελέκητο μέσω συνδαιτημόνων, στον κίονα υψώνοντας τον υψηλό απ' το παλούκι κρέμασε την ηχηρή κιθάρα πάνω απ' το κεφάλι του και τού 'δειχνε το χέρι ακουμπώντας πως να την πάρει ο κήρυξ, πλησίασε καλό τραπέζι βάζοντας πάνω κάνιστρο μαζί με κρασοπότηρο να πίνει όποτε θέλει. Πάνω στα έτοιμα φαγιά μπροστά τα χέρια απλώναν. Κι αφού στο τέλος χόρτασαν πιοτό φαί χαρήκαν Η ΜΟΥΣΑ ΤΟΤΕ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΤΟΝ ΑΟΙΔΟ ΝΑ ΑΔΕΙ ΔΟΞΑ ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΥ Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΑΜΙΛΛΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ ΠΟΥ ΘΕΪΚΑ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΑ, κι ο Αγαμέμνων βασιλιάς μεγάλος των ανθρώπων χάρηκε με τη σκέψη πως πρώτοι των Αχαιών αμιλλώνται ΓΙΑΤΙ Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΕΣ' ΣΤΗΝ ΠΥΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΧΡΗΣΜΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ' διότι μεγάλα βάσανα άρχισαν από τότε στους Τρώες και στους Δαναούς μ' απόφαση του Δία ΤΕΤΟΙ Α ΟΙΔΕ Ο ΑΟΙΔΟΣ ΛΑΜΠΟΝΤΑΣ πέρα ως πέρα' τότ' Οδυσσέας με τα χοντρά του χέρια το ρούχο του τραβούσε πορφυρό ανέβαζε στο πρόσωπο, σκέπαζε το κεφάλι ντρεπόταν δα τους Φαίακες δάκρυα πως σκουπίζει. Όταν σταμάτα αοιδός να τραγουδά ο θείος το ρούχο απ' το κεφάλι έβγαζε το κλάμα σταματώντας ΚΑΙ ΕΣΤΑΖΕ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΑΠΟ ...ΠΟΤΗΡΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΡΗΣΕΙΣ (ιερό) πάλι μετά ως άρχιζε να τραγουδά του λέγαν κι οι πρώτοι απ' τους Φαίακες - τους άρεσαν τα έπη[/B][/COLOR] [B][COLOR=rgb(65, 168, 95)]ξανά Οδυσσέας γοερά έκλαιγε σκεπασμένος[/COLOR][/B]... [I]Οδύσσεια, ραψωδία θ' 62-92[/I] [/CENTER] [B]ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ[/B]: Ραψωδία θ': Αρχαίο κείμενο, Νεοελληνική απόδοση, [URL]https://homericithaca.com/threads/119/[/URL] . Ραψωδία θ': Διάφορες παραποιήσεις του πνεύματος και του γράμματος του Ομήρου από την Κλασσική Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, [URL]https://homericithaca.com/threads/72/[/URL] . Ραψωδία θ' - [B]Η ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ[/B]. Το Ιστορικό πλαίσιο από όπου ο Όμηρος άντλησε πληροφορίες. [URL]https://homericithaca.com/threads/161/[/URL]. [B]ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ώστε να καθιερωθεί η 7η Μαΐου ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ του ΟΜΗΡΟΥ[/B] [B]εδώ[/B]: [URL]https://homericithaca.com/threads/3/[/URL] [CENTER] [/CENTER] [/QUOTE]
Ονομα
Δημοσίευση απάντησης
Φόρουμ
Ομηρική Ιθάκη - Η Γεωγραφία της Οδύσσειας
Ομήρου Οδύσσεια - Αναλύσεις ραψωδιών
Ραψωδία θ΄ - Δημόδοκος, μιλώντας ο Όμηρος για το έργο του
Ραψωδία θ΄: Περίληψη
Μπλουζα
Κάτω μέρος