πέτραι τ’ ἠλίβατοι καὶ δένδρεα τηλεθόωντα. ...»
Οδύσσεια ν΄ 195-196
…τα μονοπάτια τ’ ανοιχτά τα βολικά λιμάνια
τα κρεμαστά τα βράχια (της) και τ’ ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ δένδρα…
καράβι μαύρο στα βαθιά της θάλασσας τραβήξαν,
και στον ιστό προσάρμοσαν πανιά του μαύρου πλοίου,
εξάρτησαν δε τα κουπιά σε τρόπεις από δέρμα,
όλα όπως πρέπει, κρέμασαν και τα λευκά πανιά.
Υψώθηκαν και βέβαια το άραξαν στον νότιο τον όρμο· ...
Οδύσσεια θ΄ 50-55
Το γνωρίζαμε από την αρχή, το είχαμε σαν δεδομένο και μάλιστα είχαμε καταλήξει ότι η γιορτή του Εκατηβόλου Απόλλωνα με τις θυσίες που πραγματοποιούσαν οι ιερείς και στη συνέχεια οι κήρυκες διένειμαν τα ψητά στο λαό, όπως σήμερα τον άρτο (αντίδωρο), συνέπιπτε με το σύγχρονο Πάσχα σε επίσης κινητή γιορτή την άνοιξη.
Η NASA αντίθετα, δεν εξέτασε το κείμενο ούτε σε βάθος ούτε επιφανειακά και το μόνο που αναζητούσε ήταν μια έκλειψη ηλίου κάπου κοντά σε γεγονότα όπου πρωταγωνιστούσαν οι «Λαοί της Θάλασσας», αφού στις επιδρομές εκείνων πρωτοπαλίκαρα ήταν οι Αχαιοί με το όνομα Αχαγιάβε.
Και η μόνη έκλειψη ηλίου που προσδιορίστηκε, ήταν τη δεύτερη δεκαετία πριν το 1200 πΧ. Όσο για τους «Λαούς της Θάλασσας», ναι είχαν επιτεθεί στην Αίγυπτο και τους απέκρουσε ο Φαραώ Μερνεφθά το 1219.
Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα πρώτα, ότι τόσο τα Τρωικά γεγονότα και αμέσως μετά η καταστροφή της Χατούσα πρωτεύουσας των Χετταίων το 1190 πΧ, όσο και η επίθεση στο Δέλτα του Νείλου (1186), έχουν σχέση με το δεύτερο κύμα των επιθέσεων των «Λαών της Θάλασσας» στην Ανατολική Μεσόγειο, και με κατάληξη τη συντριβή τους από τον Ραμσή ΙΙΙ, γεγονότα που συναντάμε στη ραψωδία ξ΄ της Οδύσσειας, ενώ 33 χρόνια πριν, ο βασικός κορμός ήταν Λίβυοι, με συνεπικουρία κάποιους από τους Λαούς πέρα από τη θάλασσα και τα νησιά (του Αιγαίου).
Σκληρές μάχες σώμα με σώμα μεταξύ των Λαών της Θάλασσας και των Αιγυπτίων (1186)
Ο θρίαμβος του Ραμσή ΙΙΙ στον πόλεμο με τους Λαούς της Θάλασσας (1186)
Για τη γνησιότητα και την ιστορικότητα των περιγραφών, το μνημείο Medinet Habu. Δεξιά και κάτω η πύλη του !!!
Όμως πέρα από αυτές τις ενδείξεις και αποδείξεις, το Ομηρικό κείμενο βοηθάει ακόμα περισσότερο στην κατάρριψη της έκλειψης του ηλίου και τη συνολική αποτυχία των προσδιορισμών αυτών της NASA.
Κατά το τελευταίο γεύμα του μεσημεριού της μνηστηροφονίας...
...Το πρωί οι ιερείς είχαν τελέσει τις εκατόμβες, τις οποίες ‘‘ἀγέροντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ ’’. Ο δε αγώνας του τόξου ξεκίνησε το ίδιο απόγευμα πριν το δείπνο και, όσο οι μνηστήρες δοκίμαζαν το τόξο, ο Οδυσσέας αποκαλύφθηκε στον Εύμαιο και τον Φιλοίτιο.
Αυτοί οι δύο λοιπόν αγκαλιασμένοι με τον αφέντη τους, έξω από την πίσω πόρτα του ανακτόρου, παρέμειναν κλαίγοντας από συγκίνηση καθόλη τη διάρκεια της δοκιμής, ωσότου νύχτωσε.
Τη στιγμή που ο Ευρύμαχος θα δοκίμαζε προτελευταίος, μπήκαν μέσα.
...Κατά το τελευταίο μεσημεριανό γεύμα λοιπόν, ο Κτήσιππος, μνηστήρας από τη Σάμη, για να εξευτελίσει τον ζητιάνο - Οδυσσέα, του πέταξε στο κεφάλι ένα ολόκληρο μπούτι βοδιού, Αυτός έσκυψε και ο τοίχος γέμισε αίματα.
Ο μεν Τηλέμαχος βεβαιώνει ότι αν δεν αστοχούσε θα τον «είχε θάψει ζωντανό», η δε Παλλάδα μπερδεύει τα λόγια του ώστε οι μνηστήρες να γελάσουν ηλιθίως και μέχρι δακρύων:
αἱμοφόρυκτα δὲ δὴ κρέα ἤσθιον· ὄσσε δ᾽ ἄρα σφέων
δακρυόφιν πίμπλαντο, γόον δ᾽ ὠίετο θυμός.
Τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής· ...»
Οδύσσεια υ΄ 347-350
...Την ώρα που τα πρόσωπά τους άτσαλα όπως έτρωγαν είχαν γεμίσει αίματα μισοψημένου σφάγιου, ενώ ο μάντις Θεοκλύμενος ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ το τέλος τους (σαν Τειρεσίας στον Οιδίποδα) με τα παρακάτω λόγια:
εἰλύαται κεφαλαί τε πρόσωπά τε νέρθε τε γοῦνα,
οἰμωγὴ δὲ δέδηε, δεδάκρυνται δὲ παρειαί,
αἵματι δ᾽ ἐρράδαται τοῖχοι καλαί τε μεσόδμαι.
Εἰδώλων δὲ πλέον πρόθυρον, πλείη δὲ καὶ αὐλή,
ἱεμένων ἐρεβόσδε ὑπὸ ζόφον· ἠέλιος δὲ
οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε, κακὴ δ᾽ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς.’’ ...»
Οδύσσεια υ΄ 351-357
... ‘‘Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα
και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα;
κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα,
και ραντισμένοι οι τοίχοι μ᾿ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια’
ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους,
που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος
από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!’’ ...
...“Ἄχ, τί μεγάλο, ὦ δύστυχοι, κακὸ μαθὲς σᾶς βρίσκει.
Νύχτα σᾶς ζώνει κεφαλὴ καὶ πρόσωπο καὶ γόνα·
ἄναψ’ ὁ θρῆνος, βρέχουνται τὰ μάγουλα μὲ δάκρυα,
κι οἱ τοῖχοι μ’ αἷμα βρέχουνται καὶ τὰ ὥρια μεσοδόκια·
γέμισαν πρόθυρα κι αὐλὲς μὲ ἴσκιους νεκρῶν ποὺ τρέχουν
μέσα στὰ σκότη, στὸ Ἔρεβος· καὶ χάθηκε στὰ οὐράνια
ὁ ἥλιος καὶ γύρω ἁπλώθηκε στὸν κόσμο μαύρη ἀντάρα.” ...
... ‘‘Άθλιοι, άθλιο πάθος υποφέρετε! Nύχτα σας τύλιξε,
κεφάλια, πρόσωπα, τα γόνατά σας.
H οιμωγή σας φλέγεται, τα μάγουλά σας μούσκεψαν στο δάκρυ,
αίμα οι τοίχοι στάζουν, αίμα της στέγης τα καλά δοκάρια.
Είδωλα γέμισε το πρόθυρο, είδωλα η αυλή,
που βιάζονται να κατεβούν στο Έρεβος,
να βυθιστούν στο σκότος· στον ουρανό αμαυρώθηκε
ο ήλιος, μια καταχνιά θολή απλώνεται τώρα παντού.’’ ...
...‘‘Αχ δύστυχοι τι συμφορά σάς καρτερεί. Σκοτάδι
κυκλώνει τα κεφάλια σας, τα πρόσωπα, τα πόδια.
Άναψε ο θρήνος, δάκρυα, να, στα μάγουλά σας τρέχουν
και τα ωραία μεσόστυλα κι οι τοίχοι στάζουν αίμα,
Γεμάτο είναι το πρόσπιτο κι όλη η αυλή από ίσκιους
νεκρών, που μες στ’ ανήλιαγο σκοτάδι όλο και τρέχουν.
Χάθηκε ο ήλιος, πλάκωσε παντού πηχτή θολούρα’’. ...
...‘‘Α, τι είναι τούτο το κακό δειλοί πού ’χετε πάθει; Από τη μια νύχτα για σας
και πρόσωπα κυκλώνει και κεφάλια... και θα λυθούν τα γόνατα,
από την άλλη οιμωγή σηκώνεται, τα μάγουλα δακρύζουν,
μ’ αίμα δε ραντισμένοι οι τοίχοι χωρίσματα καλά.
Σκιές από φαντάσματα γεμίζει η εξώπορτα, γεμίζει κι η αυλή,
πηγαίνοντα στο έρεβος κάτω από τη δύση· ο ήλιος δε
εχάθη απ’ τα ουράνια, κι άσχημη σκοτεινιά έχει πλακώσει’’. ...
Όπως Δημόδοκος είναι αυτός που απαγγέλει αυτό που ο λαός φρονεί και θέλει, έτσι και Θεοκλύμενος είναι αυτός που στέλνει ο Θεός, όπως λέμε ‘‘ο Θεός σε έστειλε;’’ ή έστω ότι του έρχονται τα γεγονότα γρήγορα, προτού συμβούν. Θέω = τρέχω, Θεοκλύμενος = μάντις. Πίσω από την παρουσία και των δύο, πίσω και από των δύο της ιδιότητες εγώ διακρίνω τον Όμηρο!
Από αυτό παρακινούμενος επαναδιατυπώνω περιληπτικά την προηγούμενη σκηνή:
Βλέπω τα μάτια από δάκρυα να γεμούν·
και μές σε τούτη την ομίχλη του θανάτου,
οι τοίχοι αυτοί οι ματωμένοι,...
...Για το χαμό σας να μιλούν! ’’
Τοῖσιν δ᾽ Εὐρύμαχος Πολύβου πάις ἦρχ᾽ ἀγορεύειν·
‘‘ Ἀφραίνει ξεῖνος νέον ἄλλοθεν εἰληλουθώς.
Ἀλλά μιν αἶψα, νέοι, δόμου ἐκπέμψασθε θύραζε
εἰς ἀγορὴν ἔρχεσθαι, ἐπεὶ τάδε νυκτὶ ἐίσκει.’’ ...»
Οδύσσεια υ΄ 358-362
... Αυτά είπε, και μαζί του γέλασαν με την καρδιά τους όλοι.
Κι ο Ευρύμαχος, ο γιος του Πόλυβου, το λόγο πήρε κι είπε:
‘‘Χαμένα τα ‘χει ο ξένος, που ‘φτασε χτες το πρωί απ᾿ αλλούθε.
Για συνεβγάλτε τον οι νιούτσικοι, να φύγει και να τρέξει
στην αγορά, μια και του φάνηκεν εδώ πως είναι νύχτα!’’ ...
... Αὐτὰ εἶπε, κι ὅλοι γέλασαν ἐκεῖνοι ἀπ’ τὴν καρδιά τους.
Κι ἀρχίζει τοῦ Πολύβου ὁ γιὸς ὁ Εὐρύμαχος, καὶ κρένει:
“Χαμένα τά ‘χει ὁ νιόφερτος ὁ ξένος ποὺ μᾶς ἦρθε.
Μὰ γλήγορα ἀπ’ τὰ μέγαρα στεῖλτε τον ἔξω, ὦ νέοι,
στὴν ἀγορὰ νὰ κατεβῆ, τί ἐδῶ τὴ νύχτα βλέπει.” ...
... Tόσα τους είπε, εκείνοι όμως όλοι αυτάρεσκα τον περιγέλασαν.
Oπότε ο Eυρύμαχος, ο γιος του Πόλυβου, πήρε αγορεύοντας τον λόγο:
‘‘O ξένος μας μωράθηκε, αυτός που χτες μας ήλθε απ’ αλλού.
Λοιπόν, παλικαράκια μου, στα γρήγορα σύρτε τον έξω από την πόρτα,
κι ας πάει στην αγορά, αφού φαντάστηκε παντού τη νύχτα.’’ ...
... Έτσι είπε κι όλοι απ’ την καρδιά γελάσανε οι Μνηστήρες.
Τότε άρχισε ο Ευρύμαχος, γιος του Πολύβου, κι είπε:
‘‘Ο ξένος πάει, τρελάθηκε που τώρα ήρθε απ’ αλάργα.
Μα ελάτε, κράχτες, βγάλτε τον στην πόρτα όξω απ’ το σπίτι
να πάει στο δρόμο, αφού θαρρεί σκοτάδι εδώ πως βλέπει’’. ...
... Ως είπε, και οι πάντες γλυκό-γέλασαν γι’ αυτό.
Και σε αυτούς Πολύβου παις Ευρύμαχος άρχισε ν’ αγορεύει:
‘‘Έχει αλλοφρονήσει ο ξένος που είναι, τώρα τελευταία, ερχόμενος από αλλού.
Αλλά αυτόν αμέσως, νέοι, πετάχτε τον έξω από τη θύρα του κτηρίου
να πάει για την αγορά, σα νύχτα επειδή αυτά τα βρίσκει να του μοιάζουν’’. ...
Τελικά στην ερώτηση, ‘‘ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ;’’ η απάντηση βρίσκεται στην εντός του βιβλίου με τον ομώνυμο τίτλο αυτοκριτική του αμερικάνικου καθηγητικού κατεστημένου.
Και να που ήρθε η NASA να σκυλέψει επί του πτώματος και να μοιράσει «σκύλα» και ξεροκόμματα στην κάθε ακαδημία της κάθε μπανανίας για να χάφτει εκείνη παθητικά.
Υστερόγραφο: Αν αναρωτιέστε, αγαπητοί φίλοι, από πού προέκυψε η άποψη περί «Μαύρης Αθηνάς» ή τα νεότευκτα τερατουργήματα του Hollywood με νέγρους πρωταγωνιστές της Ιλιάδας, Αχιλλέα κλπ, μην ψάχνετε μακριά, μαύροι ήταν οι πρωταγωνιστές του 1219, γιατί ήταν Λίβυοι. Όσο δεν θέλουν κάποιοι από τη NASA να καταλάβουν ότι η πτώση και της Τροίας και της Χατούσα έγιναν το 1190 με διαφορά λίγων μηνών, ενώ τα γεγονότα στο Δέλτα του Νείλου ήρθαν σαν φυσικό επακόλουθο, με σύγκρουση ανάμεσα στους Λαούς της Θάλασσας (εκ των οποίων πρωτοπαλίκαρα ήταν οι Αχαιοί-Αχαγιάβε) και τους Αιγυπτίους του Ραμσή ΙΙΙ, θα βάζουν οι σκηνοθέτες έγχρωμους πρωταγωνιστές.
Διαλέξτε, 1219 πΧ ή 1186 πΧ;
Σχολιασμός στο facebook σε απάντηση του άρθρου που δημοσίευσε το diaforetiko.gr με τίτλο
‘‘Η NASA το επιβεβαίωσε: Ο Οδυσσέας υπήρξε - Το ταξίδι έγινε’’.
‘‘Απαράδεκτη θεώρηση από κατ’ επίφαση ειδικούς που απομονώνουν λόγια ενός μάντη τρελαμένου, ο οποίος μόνον αυτός βλέπει σκοτεινιά.
Αν είχαν την υπομονή να διαβάσουν τα επόμενα λόγια θα έβλεπαν ότι ο Ευρύμαχος ζητά από τους υπόλοιπους μνηστήρες να τον ξαποστείλουν στην αγορά, τονίζοντας ότι μόνο αυτός βλέπει σκοτεινιά.
Από τον Αίολο, κοντά στα Λιπάρια νησιά βορείως της Σικελίας, κατευθύνθηκαν αρχικά στην Ιθάκη κατ’ ευθείαν και με δυτικό άνεμο. Ενώ άνοιγαν τον ασκό, έβλεπαν το χώμα της πατρίδας και μετά ο άνεμος τους ξαναέφερε πίσω στον Αίολο. Από εκεί που τοποθετείται στον χάρτη ο Αίολος, πώς θα πάει στην Ιθάκη κατ’ ευθείαν; Η Σκύλλα και η Χάρυβδη απεργούν; Και στην επιστροφή, πώς βρήκαν την «τρύπα» της Μεσσήνας, 12 πλοία, κακήν κακώς; Η Σκύλλα και η Χάρυβδη αυτή τη φορά είχαν στάσεις εργασίας;
Η δική μας εισήγηση επί του θέματος:
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ από Makis Lykoudis (Facebook, 10 Δεκεμβρίου 2018 10:07 π.μ.): Ναι. Τη ΝΑΣΑ περιμέναμε να επιβεβαιώσει τον Όμηρο και τους καιροσκόπους "επιστήμονες" που κατά καιρούς επιδιώκουν να αποκτήσουν κύρος, "ερμηνεύοντας" ή παρερμηνεύοντας τον Όμηρο. Για το συγκεκριμένο έχουμε ξαναγράψει. Αν συνέβαινε τέτοιο φαινόμενο, όπως μια έκλειψη ηλίου, ανερμήνευτο για τους ανθρώπους της εποχής, αλλιώς θα το περιέγραφε ο Όμηρος. Πιθανότατα ως κακό οιωνό από τους θεούς. Τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει. Απλώς ο Θεοκλύμενος επειδή καταλαβαίνει τι θα επακολουθήσει προλέγει στους μνηστήρες το κακό που θα τους βρει, παρομοιάζοντάς το με σκιά που πέφτει επάνω τους και μόνο σε αυτούς. Αυτοί που καμιά σκιά ασφαλώς δεν βλέπουν, σκάνε στα γέλια. Εξάλλου κατά την ΝΑΣΑ η έκλειψη έγινε φθινόπωρο, ενώ ο Οδυσσέας επέστρεψε άνοιξη, αφού τα πουρνάρια είναι ανθισμένα, όπως σαφώς αναφέρει ο Όμηρος. Πως λοιπόν δικαιολογείται ο "επιστημονικός" παραλληλισμός; Εκτίθενται ανεπανόρθωτα και οι ίδιοι και αυτοί που τους προβάλλουν.
