Το νησί της Ιθάκης στην Οδύσσεια, έχει πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα, μεγάλη υδροφορία και τα ρυάκια της ρέουν όλο το χρόνο (Οδ. ν΄ 247). Αποκλείονται έτσι η άνυδρη Έρυσσος και το Θιάκι.
τῶ τοι, ξεῖν’, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομ’ ἵκει…»
Οδύσσεια ν΄ 247-248
Άλλωστε τα πήλινα Κορινθιακά κεραμικά στο Μουσείο του Βαθέως, προερχόμενα από τη μητρόπολη αυτής της Κορινθιακής αποικίας, αυτό αποκαλύπτουν, ότι και στα αρχαϊκά χρόνια και στην κλασική αρχαιότητα το Θιάκι εισήγαγε νερό από αλλού τοποθετημένο σε Κορινθιακά πιθάρια και μάλιστα σε χώρο που οι ιδιοκτήτες του νησιού ήταν αντίπαλοι των Αθηναίων, συμμάχων Κεφαλλονιάς και Κέρκυρας από αρχαιοτάτων χρόνων.
Η ονομασία των Πετανών στη δυτική Παλική Κεφαλληνίας προέρχεται από την Ομηρική λέξη ‘‘ἐπηετανοὶ’’,
που έχει σχέση με το έτος, το ετήσιο, το επί ένα έτος, το ολόχρονο, το άφθονο.
Στην παραλία αυτή η υδροφορία γίνεται φανερή από την πλούσια χλωρίδα και λίγο αν σκάψεις στην άμμο βρίσκεις υφάλμυρο νερό.
Απέναντι και αριστερά των Πετανών είναι η πανέμορφη μικρή παραλία της Αγίας Ελένης.
ΕΠΗΕΤΑΝΟΙ, ολόχρονοι, αδιάκοποι, διαρκείας
"... ἀλλ’ αἰεὶ παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα θῆσθαι. ..."
Ο Μενέλαος περιγράφει περί της κτηνοτροφίας στη βόρεια Αφρική
... αλλ’ ες αεί παρέχουνε ολόχρονα το γάλα να αρμέγουν. ...
Οδύσσεια δ' 89
"... Αἱ δ’ ὅτε δὴ ποταμοῖο ῥόον περικαλλέ’ ἵκοντο,
ἔνθ’ ἦ τοι πλυνοὶ ἦσαν ἐπηετανοί, πολὺ δ’ ὕδωρ ..."
Η Ναυσικάα πλένει τα ρούχα στο ποτάμι
... Κι όταν πια εκείνες φτάσαν στου ποταμού την όχθη την πανέμορφη,
εκεί που ήσαν πλυσταριά ολόχρονα (γεμάτα), και το νερό πολύ ...
Οδύσσεια ζ' 85-86
"... ἔνθα δὲ Φαιήκων ἡγήτορες ἑδριόωντο
πίνοντες καὶ ἔδοντες, ἐπηετανὸν γὰρ ἔχεσκον. ..."
Οι ηγέτες των Φαιάκων στη Σχερία
... και που ηγέτες Φαίακων στρογγυλοκαθισμένοι
πίνουν και τρώνε, επειδή πάντοτε όλα τά 'χαν. ...
Οδύσσεια η' 98-99
"... ἔνθα δὲ κοσμηταὶ πρασιαὶ παρὰ νείατον ὄρχον
παντοῖαι πεφύασιν, ἐπηετανὸν γανόωσαι. ..."
Στον κήπο του παλατιού του Αλκίνοου
... όπου περίτεχνες πρασιές στο τέλειωμα του κήπου
φυτρώνουνε κι ανθίζουνε όλες τους διαρκώς. ...
Οδύσσεια η' 127-128
"... Οἴοισιν δείδοικα ποσὶν μή τίς με παρέλθῃ
Φαιήκων, λίην γὰρ ἀεικελίως ἐδαμάσθην
κύμασιν ἐν πολλοῖς, ἐπεὶ οὐ κομιδὴ κατὰ νῆα
ἦεν ἐπηετανός. Τῷ μοι φίλα γυῖα λέλυνται.» ..."
Ο Οδυσσέας στο χώρο των αγώνων στη Σχερία, λίγο πριν θριαμβεύσει στη δισκοβολία
... Σ' εκείνα συλλογίζομαι μη κάποιος με περάσει
Φαίακας, γιατί άσχημα φοβάμαι μα χαλάσαν
τα κύματα της θάλασσας, η κούραση του πλοίου
που ήταν αδιάκοπη. Μου λύθηκαν τα μέλη.» ...
Οδύσσεια θ' 230-233
"... ὄφρα ἴδηθ᾿ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης
πίνοντας καὶ ἔδοντας, ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν.» ..."
Η αφθονία στο παλάτι της Κίρκης
... ώσπου να δείτε στα ιερά τους σύντροφους στης Κίρκης τα παλάτια
πίνοντας, τρώγοντας, γιατί άφθονα τά 'χουν όλα.» ...
Οδύσσεια κ' 426-427
"... τὸν δ᾿ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη:
«νήπιός εἰς, ὦ ξεῖν᾿, ἢ τηλόθεν εἰλήλουθας,
εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι. οὐδέ τι λίην
οὕτω νώνυμός ἐστιν: ἴσασι δέ μιν μάλα πολλοί,
ἠμὲν ὅσοι ναίουσι πρὸς ἠῶ τ᾿ ἠέλιόν τε,
ἠδ᾿ ὅσσοι μετόπισθε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα.
ἦ τοι μὲν τρηχεῖα καὶ οὐχ ἱππήλατός ἐστιν,
οὐδὲ λίην λυπρή, ἀτὰρ οὐδ᾿ εὐρεῖα τέτυκται.
ἐν μὲν γάρ οἱ σῖτος ἀθέσφατος, ἐν δέ τε οἶνος
γίγνεται. Αἰεὶ δ᾿ ὄμβρος ἔχει τεθαλυῖά τ᾿ ἐέρση.
Αἰγίβοτος δ᾿ ἀγαθὴ καὶ βούβοτος... ἔστι μὲν ὕλη
παντοίη, ἐν δ᾿ ἀρδμοὶ ἐπηετανοὶ παρέασι.
Τῷ τοι, ξεῖν᾿, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομ᾿ ἵκει,
τήν περ τηλοῦ φασὶν Ἀχαιί̈δος ἔμμεναι αἴης.» ..."
Η Αθηνά περιγράφει στο Οδυσσέα και σ' εμάς πως ήταν η Ομηρική Ιθάκη
... τότε η Αθηνά θεά γαλανομάτα γύρισε και του είπε:
«Νήπιος είσαι ξένε μου ή μακριά πως ήλθες.
και με ρωτάς γι' αυτή τη γή την όχι ξεχασμένη
που είναι και επώνυμη όλοι που τη γνωρίζουν,
κι όσοι προς την ανατολή μένουν και προς τον ήλιο,
κι όσοι απ' την άλλη τη μεριά τη σκοτεινή τη δύση.
Που κι αν τραχιά κι ιππήλατος δεν είναι,
δεν χάνει από καλούδια κι ας είναι και μικρή.
Διότι εκεί ατέλειωτη σπορά, εκεί δε και ο οίνος
παράγεται. Και πάντα έχει βροχές και θαλερή την κάνει η υγρασία.
Καλές βοσκές γιδιών, βοδιών... είναι και φυτεμένη
παντού, και τα ρυάκια της ολόχρονα περνούν.
Η Ιθάκη, ξένε, βέβαια αυτή, διάσημη στην Τροία,
που λεν' πως είν' μακριά της γης των Αχαιών ...
Οδύσσεια ν' 236-249
"... Ἔνθα κ’ ἐγὼ σῖτον μὲν ἐπηετανὸν παρέχοιμι,
εἵματα δ’ ἀμφιέσαιμι ποσίν θ’ ὑποδήματα δοίην. ..."
Ο μνηστήρας Ευρύμαχος υπόσχεται στο ζητιάνο-Οδυσσέα
... Όπου κι εγώ τροφή ολόχρονα αφενός θα (σου) παρέχω,
μ’ ενδύματα αφ’ ετέρου (γι’ αμφίεση) θα (σε) ‘‘τυλίξω’’ και υποδήματα θα δώσω για τα πόδια. ...
Οδύσσεια σ' 360-361
Τις μισές από τις εμφανίσεις της λέξης "ἐπηετανὸν" τις έχουμε στη Σχερία. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τις υπόλοιπες διαπιστώνουμε ότι η λέξη αυτή χρησιμοποιείται για να δηλώσει πληθωρικά πράγματα.
Ταυτίζεται σίγουρα με τους Πετανούς της Παλικής απέναντι από τη Αγία Ελένη, και είναι πετυχημένη η ερμηνεία του ΕΠΗΕΤΑΝΟΙ (ν' 247) και ο παραλληλισμός που πραγματοποιεί ο Νίκος Λιβαδάς στη σελίδα 117 του βιβλίου του.
Πολλοί μάλιστα στην Παλική, αυτή την υπερβολή, που κρύβει μέσα της η λέξη "ἐπηετανοὶ", τη χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα πιστεύοντας ότι η παραλία των Πετανών είναι καλύτερη από εκείνη του ΜΥΡΤΟΥ !
...Έχει πράγματι περισσότερο πράσινο, καλύτερη εστιατοριακή υποδομή, κουράζει λιγότερο η αντηλιά στους ΠΕΤΑΝΟΥΣ..
...Στον ΜΥΡΤΟ έχει καλύτερη τουριστική υποδομή, πολλά και καλό εστιατόρια επί του κεντρικού δρόμου στα 4 km, μεγαλύτερο πλάτος παραλίας και τη σπάνια φυσική αντήχηση που επιτρέπει την πραγματοποίηση εκπληκτικών συναυλιών. Έχει και εκείνο το διαμπερές σπήλαιο αριστερά !
Μέσα στο νερό και οι δυο είναι ασύγκριτες
Ο Μύρτος, ως τοποθεσία της Ομηρικής Αιγίλιπας. Στο άκρο της παραλίας αριστερά το διαμπερές σπήλαιο της φωτογραφίας.
Οὔ τοι ἐγώ γε ἧς γαίης δύναμαι γλαφυρώτερες ἄλλες ἰδέσθαι.
