Όσο η λέξη ζόφος σημαίνει δύση -και έχει αναλυθεί αυτό πολύ καλά από το Ν. Λιβαδά- τόσο και η Λευκάδια προσέγγιση του ζόφου θα είναι παραπλανητική. Γιατί ασφαλώς οι πάντες γνωρίζουν ότι η Λευκάδα είναι προς βορράν του συμπλέγματος των νησιών του κεντρικού Ιονίου.
Κάτι ακόμα εδώ για αρχή του καινούργιου μας άρθρου περί Λευκάδας ως Ομηρική Ιθάκη.
Κατά την αναχώρηση του Τηλέμαχου απ’ την Ιθάκη για Πύλο και Σπάρτη (βλ. ραψωδίες β έως δ και ο'), ο άνεμος που περιγράφεται είναι ΖΕΦΥΡΟΣ (δυτικός έως βορειοδυτικός).
Με τέτοιο άνεμο από τη Λευκάδα, πως το πλοίο θα έβγαινε από το λιμανάκι στο Νυδρί και πως θα κατευθυνόταν προς την Πύλο; Θα παρασυρόταν, πολύ πριν τον Πατραϊκό κόλπο, στα βράχια της Παλαίρου !
Αυτή είναι μια λεπτομέρεια…
…Μια λεπτομέρεια που όμως εξυπηρετεί απόλυτα τις θεωρίες της Παλικής, ώστε το πλοίο του Τηλέμαχου, εξερχόμενο του ΠΟΛΥΒΕΝΘΟΥΣ λιμένα του Λιβαδιού, να περάσει με ευκολία το δύσκολο Σχινάρι της Ζακύνθου!
Ας τα μελετήσουμε τώρα όλα τούτα αναλυτικά.
Ο ΖΕΦΥΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΛΟ
«Τοῖσιν δ᾿ ἴκμενον οὖρον ἵει γλαυκῶπις Ἀθήνη,
ΑΚΡΑΗ ΖΕΦΥΡΟΝ, κελάδοντ᾿ ἐπὶ οἴνοπα πόντον»…
... Και ούριο σ’ αυτούς άνεμο στέλνει γλαυκώπις Αθηνά
ΖΕΦΥΡΟ αχαλίνωτο, να κελαηδά όπως η θάλασσα φουσκώνει ...
Οδύσσεια β 420-421
Για να διανύσει τον πολυβενθή λιμένα (του Λιβαδιού ως τους Βαρδιάνους) μέχρι να εξέλθει ανοιχτά του σημερινού αεροδρομίου της Κεφαλλονιάς χρειάζεται βόρειο-δυτικό άνεμο…
Για να κατευθυνθεί κατόπιν μέχρι το Σχινάρι της Ζακύνθου χρειάζεται καθαρά δυτικό άνεμο και τέλος…
Ο Όμηρος για να τονίζει αυτό το σημείο, έχει κυρίως υπ’ όψη το ειδικό κομμάτι νότια της Κεφαλονιάς με το Σχινάρι και τους άλλους κινδύνους, τους οποίους όπως θα δούμε αποφεύγει κατά το δρομολόγιο επιστροφής ο Τηλέμαχος.
Ήταν ένα σύντομο επιχείρημα από το βιβλίο:
