Οι Έρμονες από ψηλά κοιτάζοντας προς βορράν, δηλαδή από όπου η Αθηνά άλλαξε τους ανέμους ώστε ο Οδυσσέας να καταλήξει στη "σωστή" παραλία, ώστε
ΚΑΙ η Ναυσικάα να έρθει ΚΑΙ να υπάρχει οδική δυνατότητα κανείς τρέχοντας να πάει στην πόλη χωρίς καμιά ανηφόρα.
Στη δεύτερη φωτογραφία και στην επόμενη βλέπουμε τα πριονωτά βράχια της ακτής στους Έρμονες. όπου ξεσκίστηκε ο Οδυσσέας.
Το κυρίαρχο στοιχείο για ένα βιβλίο που αφορά την εκδρομή της Ναυσικάας στο ποτάμι για να πλύνει τα ρούχα, όπου και θα συναντήσει τον Οδυσσέα, είναι η φύση της Κέρκυρας κατά την άνοιξη. Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία ζ', https://homericithaca.com/threads/85/.
Μετά το ναυάγιο με τη σχεδία που είχε φτιάξει στο νησί της Καλυψούς, την Ωγυγία - Gozo, ο Οδυσσέας και αφού πάλεψε με τα κύματα τρεις μέρες, (κάποια στιγμή θα ξεσκιστεί στα πριονωτά βράχια της νότιας πλευράς των Ερμόνων), καταλήγει σε αυτή την ίδια παραλία στους Έρμονες και μάλιστα στις εκβολές του ποταμού.
Αφού κάμποση ώρα έκειτο ξερός στην άμμο, όταν κάπως συνήλθε, προχώρησε στην όχθη του ποταμού, παραπάνω, όπου και χώθηκε κάτω από ένα πυκνό στρώμα φύλλων πλατάνου που ήταν σφιχταγκαλιασμένος με αγριελιά. Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία ε', https://homericithaca.com/threads/90/.
Από θεϊκή σύμπτωση, η πριγκίπισσα Ναυσικά το επόμενο πρωί, έρχεται σε αυτή την ίδια παραλία να πλύνει με τις φίλες της τα ρούχα του βασιλιά Αλκίνοου, της βασίλισσας Αρρήτης, των άλλων πριγκιπόπουλων και τα δικά της...
Η αναχώρηση και μετάβαση στον τόπο της εκδρομής, με σκοπό να διασκεδάσουν στη θάλασσα με μπάνιο, ηλιοθεραπεία, φαγητό και beach volley, αφού πλύνουν πρώτα τα ρούχα και κατά την ώρα που αυτά θα στεγνώνουν στον Ήλιο, περιλαμβάνεται στους στίχους 81-91 από τη ραψωδία ζ' της Οδύσσειας:
μάστιξεν δ’ ἐλάαν· καναχὴ δ’ ἦν ἡμιόνοιιν.
Αἱ δ’ ἄμοτον τανύοντο, φέρον δ’ ἐσθῆτα καὶ αὐτήν,
οὐκ οἴην, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι κίον ἄλλαι.
Αἱ δ’ ὅτε δὴ ποταμοῖο ῥόον περικαλλέ’ ἵκοντο,
ἔνθ’ ἦ τοι πλυνοὶ ἦσαν ἐπηετανοί, πολὺ δ’ ὕδωρ
καλὸν ὑπεκπρόρεεν μάλα περ ῥυπόωντα καθῆραι,
ἔνθ’ αἵ γ’ ἡμιόνους μὲν ὑπεκπροέλυσαν ἀπήνης.
Καὶ τὰς μὲν σεῦαν ποταμὸν πάρα δινήεντα
τρώγειν ἄγρωστιν μελιηδέα· ταὶ δ’ ἀπ’ ἀπήνης
εἵματα χερσὶν ἕλοντο καὶ ἐσφόρεον μέλαν ὕδωρ,..."
Μετάφραση:
... Κι έλαβε ‘κείνη το μαστίγιο και τα ηνία τα απαστράπτοντα,
και τα μαστίγωσε τεντώνοντας· κι ήτανε ξάφνιασμα για τους ημίονους.
Και οι οποίοι ακατάπαυστα τεντώνονταν, και μεταφέρανε και ρουχισμό κι αυτήν,
όχι μονάχη, μαζί μ’ αυτήν βεβαίως κι άλλες αμφίπολες ερχόντουσαν.
Κι όταν πια εκείνες φτάσαν στου ποταμού την όχθη την πανέμορφη,
εκεί που ήσαν πλυσταριά ολόχρονα (γεμάτα), και το νερό πολύ
όμορφα έρρεε από μπρος ώστε καλά να καθαρίσουνε τα λερωμένα,
όπου αυτές βεβαίως και τους ημίονους ξεζέψαν απ’ τ’ αμάξι.
Κι εκείνους μεν οδήγησαν δίπλα εκεί που κάνει δίνες το ποτάμι
να τρώγουν τη γλυκιά την αγριάδα· ετούτες δε από τ’ αμάξι
σηκώσανε τα ρούχα με τα χέρια και στου νερού βουτήξαν τα βαθιά, ...
ἡμιόνους· αἱ δ’ ὦκα λίπον ποταμοῖο ῥέεθρα.
Αἱ δ’ ἐὺ μὲν τρώχων, ἐὺ δὲ πλίσσοντο πόδεσσιν·
ἡ δὲ μάλ’ ἡνιόχευεν, ὅπως ἅμ’ ἑποίατο πεζοὶ
ἀμφίπολοί τ’ Ὀδυσεύς τε, νόῳ δ’ ἐπέβαλλεν ἱμάσθλην.
Δύσετό τ’ ἠέλιος καὶ τοὶ κλυτὸν ἄλσος ἵκοντο
ἱρὸν Ἀθηναίης, ἵν’ ἄρ’ ἕζετο δῖος Ὀδυσσεύς ...."
Μετάφραση:
... Ως έτσι αποφώνησε μαστίγωσε μ μαστίγιο που άστραψε
τους ημιόνους· και εγκατέλειψαν γοργά του ποταμιού τις όχθες.
Κι αυτά μεν έτρεχαν καλά, χτύπαγαν δε καλά τα πόδια·
κι εκείνη "πιο καλή" τραβούσε τα ηνία, όπως μαζί (της) έποντο πεζοί
αμφίπολες μαζί κι ο Οδυσσεύς, ενώ με σύνεση επέβαλλε μαστίγιο.
Και έδυσε ο ήλιος κι αυτοί αφίκοντο σε άλσος ξακουστό
το ιερό της Αθηνάς, όπου καθέζετο ο Οδυσσεύς με σεβασμό. ...
H κοιλάδα απορροής του Ρόπα καταλήγει στους Έρμονες, γιαυτό το ποτάμι είναι ενεργό όλο τον χρόνο.
"...ἔνθ’ ἦ τοι πλυνοὶ ἦσαν ἐπηετανοί, πολὺ δ’ ὕδωρ καλὸν ὑπεκπρόρεεν ..." Οδ. ζ' 86, 87
Αν κανείς κοιτάξει για αρκετή ώρα τη φωτογραφία, θα του φανεί σα να βλέπει να έρχεται η άμαξα της Ναυσικάας...
