Η JavaScript είναι απενεργοποιημένη. Για καλύτερη εμπειρία, παρακαλούμε ενεργοποιήστε το JavaScript στον browser σας πριν προχωρήσετε.

Απάντηση στο θέμα

Μήνυμα: <blockquote data-quote="Νικόλαος Καμπάνης - Mentor" data-source="post: 244" data-attributes="member: 4">[ATTACH=full]1186[/ATTACH][P]Βιβλίο ολόκληρο χρειάζεται να γράψει κανείς για τους εξευτελισμούς που υπέστη ο ζητιάνος-Οδυσσέας στο ίδιο του το παλάτι από τους μνηστήρες, τον άλλο ζητιάνο, τις δούλες και στην πηγή από τον παλιοβοσκό Μελάνθιο, κατά την εβδομάδα των παθών:[/P][P]O βοσκός Μελάνθιος, το τσιράκι των μνηστήρων, όταν συναντήθηκαν στην καλλίροο κρήνη:[/P] ... έτσι και έλθει στα παλάτια του Οδυσσέα θεϊκού, πολλές σφαλιάρες στο κεφάλι του απ᾽ τις παλάμες των ανδρών θα (του) συντρίψουν τα πλευρά κάτω σαν τον πετάνε στο σαλόνι». Σαν τό ᾽πε κι ενώ πέρναγε κοντά ελάκτισε επιπόλαια πηδώντας στο ισχίο· μα ούτ᾽ αυτόν απώθησε εκτός μονοπατιού, ... Οδύσσεια, ραψωδία ρ' 230-235 [ATTACH=full]1179[/ATTACH] Η καλλίροος κρήνη στις ΧάλκεςΟ μνηστήρας Αντίνοος: ... Σαν τέλειωσε και παίρνοντας σκαμνί το δεξιό σημάδεψε τον ώμο, πίσω απ᾽ την πλάτη. Κι αυτός σαν πέτρα στάθηκε ασάλευτος, παρόλο δεν αστόχησε τ᾽ Αντίνοου η βολή· ... Οδύσσεια, ραψωδία ρ' 462-465 Ο άλλος ζητιάνος Ίρος: ...«Ξεκουμπίσου γέρο απ’ το πρόθυρο, μη και σ’ αρπάξω στη στιγμή από το πόδι. Δεν σκαμπάζεις, ότι μου πιπιλίζουν άπαντες (τ’ αυτιά), για να σε σύρω και προστάζουν; ... Οδύσσεια, ραψωδία σ' 10-12 ...  Κι ο Ίρος ο αλήτης χολωμένος ‘‘προσεφώνησε’’ αυτόν: «Ωιμέ, πώς ο πολυλογάς επιτροχάδην αγορεύει ωσάν γριά απ’ τους Κάμινους, άσχημα θα σκεφτόμουνα γι’ αυτόν αποκόπτων κι απ’ τις δυό· χαμαί δε και πάντες τους οδόντες από τις γνάθους θα ξεπέταγα όπως του χοίρου (στο λιοτρίβι) που τσακίζει τα σπαρτά. ... Οδύσσεια, ραψωδία σ' 25-29 Η υπηρέτρια Μελανθώ: ... Κι αυτόν επέπληξε αισχρά η Μελανθώ με τα ωραία μάγουλα (όπου να της αστράψει...), τήν που Δολίος μεν εγέννησε, παρέδωσε μετά στην Πηνελόπη, ,... ...  «Ξένε ταλαίπωρε, κάποιος εσύ βεβαίως (δυστυχής) είσαι με φρένες που πετούν, ούτε και θέλεις να κοιμάσαι μες στο δωμάτιο του χαλκιά ερχόμενος ή κάπου εις τη λέσχη (των πολλών), αλλ’ εδώ δα πολλά αγορεύεις με θράσος με τους άνδρες τους πολλούς, και ούτε στην ψυχή τραβάς κανένα ζόρι. Ο οίνος σού εκύκλωσε τις φρένες, ή έτσι πάντα τέτοιος είναι ο νους, και χάριν βάζεις του οποίου ζαβολιές. Ή επιχαίρεις, ότι νίκησες τον Ίρο τον (περιπλανώμενο) αλήτη; Μη κάτι κάποιος τάχα άλλος καλύτερος του Ίρου ξεπροβάλει, αυτός ο κάποιος που με χέρια στιβαρά αφού την κεφαλή σου κόψει κι απ’ τα δυό πετάξει έξω απ’ το παλάτι πλημμυρισμένη από αίμα». ... Οδύσσεια, ραψωδία σ' 321-322 και 327-336 Ο μνηστήρας Ευρύμαχος: ...  Ως είπε, κι ο Ευρύμαχος χολώθηκε ακόμα πιο πολύ (κιτρίνισε σαν το κερί), και άγρια υποφθαλμιών είπε τα λόγια φτερωμένα προς αυτόν: «Ά δειλε, τάχιστα θα κάνω κάτι άσχημο, από αυτά που αγορεύεις με θρασύτητα με τους πολλούς τους άνδρες συντροφιά, και ούτε στην ψυχή τραβάς κανένα ζόρι· ο οίνος σού εκύκλωσε τις φρένες, ή έτσι πάντα τέτοιος είναι ο νους, και βάζεις χάριν του οποίου ζαβολιές. Ή επιχαίρεις, ότι νίκησες τον Ίρο τον αλήτη;» Έτσι όπως εφώναξε άρπαξε υποπόδιο (σκαμνί)· τότε ο Οδυσσεύς κάθισε προς τα γόνατα Αμφίνομου απ’ το Δουλίχι, Ευρύμαχο φοβούμενος. Κι έτσι αυτός τον οινοχόο εκτύπησε στο χέρι το δεξί· και χάμω όπως έπεσε εβόμβησε η πρόχους, εκείνος βέβαια μετά σκούζοντας έπεσε υπτίως μες στη σκόνη. ... Οδύσσεια, ραψωδία σ' 387-398 Η υπηρέτρια Μελανθώ για δεύτερη φορά: ... Και εις τον Οδυσσέ’ αμέσως Μελανθώ για δεύτερη φορά ‘‘την έπεσε’’ με λόγια: «Ξέν’, εδώ δα και τώρα ακόμα θα περάσεις τη νυχτιά στον οίκο σουλατσάροντας, και ‘‘θα την πέσεις’’ στις γυναίκες απ’ την όπισθεν; Αλλ’ έξελθε, ταλαίπωρε, στη θύρα, και χόρτασες από τη δεξίωση· ή τάχιστα και με δαυλό θα ψηλαφίζεις για τη θύρα χτυπημένος». ... Οδύσσεια, ραψωδία τ' 65-69 Ο βοσκός Μελάνθιος για δεύτερη φορά: «Ξεῖν᾽, ἔτι καὶ νῦν ἐνθάδ᾽ ἀνιήσεις κατὰ δῶμα ἀνέρας αἰτίζων, ἀτὰρ οὐκ ἔξεισθα θύραζε; 180 Πάντως οὐκέτι νῶι διακρινέεσθαι ὀίω πρὶν χειρῶν γεύσασθαι, ἐπεὶ σύ περ οὐ κατὰ κόσμον αἰτίζεις· εἰσὶν δὲ καὶ ἄλλοθι δαῖτες Ἀχαιῶν.» Οδύσσεια, ραψωδία υ' 178-182 Ο μνηστήρας Κτήσιππος από τη Σάμη: ... Ήταν και κάποιος άνδρας στους μνηστήρες που γνώριζε τα «ασεβή» Είχε δε Κτήσιππος το όνομα, ενώ το σπίτι όπου έμενε στη Σάμη· που με τα πλούτη τα θεσπέσια είχε πειστεί ότι μπορούσε να ζητήσει σε μνηστεία του Οδυσσέα ενώ λείπει την αρχόντισσα. Που τότε είπε στους μνηστήρες υπερφίαλους μετά: «Ακούστε με, αγέρωχοι μνηστήρες, τι θα πω. Μερίδα μεν ο ξένος πάλαι έχει πια, όπως αρμόζει, ίση· γιατί δεν είναι να στερείς όμορφο ούτε δίκαιο τους ξένους του Τηλέμαχου, όποιος κι αν φτάνει σε ετούτα τα ανάκτορα· αλλ’ άντε για αυτόν κι εγώ το δώρο για τους ξένους θα προσφέρω, ώστε κι ο ίδιος ή για τον λουτροχόο δώσει έπαθλο ή σ’ έναν κάποιον άλλο εκ του προσωπικού, αυτοί κατά τα δώματα του ‘‘θείου’’ Οδυσσέα». Όπως τελείωνε τα λόγια του βοδιού το πόδι έρριψε (ολόκληρο) με χέρι στιβαρό, που έλαβε ευρισκόμενο στο κάνιστρο· και που απέφυγε ο Οδυσσεύς γέρνοντας λίγο το κεφάλι (μ’ ηρεμία), και γέλασε από μέσα του έτσι μάλλον σαρδόνια (σαρκαστικά)· και χτύπησε αυτό τον τοίχο τον καλόχτιστο. ... Οδύσσεια, ραψωδία υ' 287-302 Από τα ανθισμένα πουρνάρια της άφιξης του Οδυσσέα στην Ιθάκη του... ... ένεκ' αυτού αλλιώτικα φαινόντουσαν στον άνακτα τα πάντα. και μονοπάτια ανοιχτά και βολικά λιμάνια και βράχια (τέτοια) κρεμαστά και ανθισμένα δένδρα ... Οδύσσεια, ραψωδία ν' 194-196 ... Συμπεραίνουμε ότι την εποχή εκείνη ήταν Άνοιξη. [P]Η ΚΑΘΑΡΣΗ - μνηστηροφονία θα διεξαχθεί βράδυ και κατόπιν του αγώνα με το τόξο. Το πρωί της ίδιας ημέρας ήταν η μεγάλη γιορτή του ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. γιαυτό η Ευρύκλεια διέταξε τις δούλες:[/P] "... κι απλώστε στα καθίσματα καλοφτιαγμένους τάπητες βάλτε τους πορφυρούς ..." Οδύσσεια, ραψωδία υ' 150,151 Την ίδια στιγμή: ... Οι κήρυκες στην πόλη την ιερή αρχοντική θυσία των θεών περιέφεραν· και μοίρασαν μ' αγάπη αυτήν που με ευσέβεια οι Αχαιοί προσφέραν κάτω απ' το άλσος σκιερό για τη γιορτή (Εκατηβόλου) Απόλλωνα ... Οδύσσεια, ραψωδία υ' 276-278 [ATTACH=full]1185[/ATTACH].[ATTACH=full]1180[/ATTACH].[ATTACH=full]1181[/ATTACH] [P]Δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει κανείς τι ετελείτο και πώς γιορταζόταν την ημέρα της μνηστηροφονίας, αν δεν έχει επαφή με το ίδιο το τοπίο.[/P][P]Ήταν άνοιξη. Ήταν κάτι σαν το δικό μας ΠΑΣΧΑ.[/P][P]Ας τα δούμε ένα ένα, αρχίζοντας από μια εκπληκτική πληροφορία, η οποία έφτασε στ' αφτιά μου τον καιρό που ετοίμαζα ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΕΙΕΣ και με βοήθησε στην κινηματογραφική ερμηνεία του ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.[/P][P] Ένα τραίνο που μετέφερε θειάφι εξερράγει στο Ιράν.[/P] Επίσης, όταν πρωτοβρέθηκα στο Ληξούρι παρακολούθησα τη γιορτή με τα "σαμάκια", δηλαδή τα πυροτεχνήματα της Παναγιάς της Περλιγκού το Δεκαπενταύγουστο. ΣΑΜΑ, γιατί πάνε ψηλά-απότομα ΣΑΜΑΚΙΑ, όνομα προελληνικό ! (Στη Μάλτα το Αύγουστο ολόκληρο είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά). [P]...Η γιορτή στα σαμάκια ολοκληρώνεται με το "κρεββάτι"! Αυτό δεν είναι με χρήματα και δώρα όπως στους γάμους, αλλά είναι το αποκορύφωμα των βεγγαλικών με θεαματικές συνθέσεις. "Κι έσπαγα το κεφάλι μου κι απάντηση δεν πήρα..."[/P][P]...Ώσπου έπεσε στα χέρια μου μια παράσταση σε αγγείο όπου κατά την πορεία της Περσεφόνης επί του άρματος του Πλούτωνα προς τον Κάτω Κόσμο προηγείται η ΕΚΑΤΗ κρατώντας εκπληκτική περιστρεφόμενη φλεγόμενη συστοιχία μελλοντικής τεχνολογίας, που κινούμενη κυκλικά, λόγω των εκρήξεων, παρέχει εντυπωσιακά και φαντασμαγορικά αποτελέσματα...[/P][P]Η λέξη "κρεββάτι" προέρχεται εδώ από την Εκάτη ![/P] [ATTACH=full]1182[/ATTACH] ...Κι άντε να πιστέψεις ότι οι Κινέζοι ανακάλυψαν την ΠΥΡΙΤΙΔΑ. Πάντως ο Οδυσσέας με θειάφι (...θεειοῦται) απολύμανε το χώρο (...δῶμα) μετά το φόνο των μνηστήρων: "... νῦν δ᾿ οἱ μὲν δὴ πάντες ἐπ᾿ αὐλείῃσι θύρῃσιν ἀθρόοι, αὐτὰρ ὁ δῶμα θεειοῦται περικαλλές, πῦρ μέγα κηάμενος: σὲ δέ με προέηκε καλέσσαι. ..." Οδύσσεια, ραψωδία ψ' 49-51 [P]Ο Όμηρος γνώριζε ότι το θειάφι παράγει μέγα πυρ (...πῦρ μέγα κηάμενος).[/P][P]Αν μελετήσουμε μάλιστα τη λέξη "θείον" [Atomic mass: 32.065 u ± 0.005 u, Atomic number: 16], θα διαπιστώσουμε ότι προέρχεται από το ρήμα "θέω", δηλαδή τρέχω-κινούμαι γρήγορα, τόσο όπως ας πούμε οι ΘΕΟΙ ![/P][P]Συνεπώς οι εκρηκτικές δυνατότητες του στοιχείου αυτού είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί, τουλάχιστον για τελετουργικούς σκοπούς.[/P][P]... Γιαυτό και η Εκάτη χρησιμοποιεί μια τέτοια συσκευή ήπιας αξιοποίησής τους.[/P][P]Το ... ἑκὰς νήσων: "... ἀλλὰ ἑκὰς νήσων ἀπέχειν εὐεργέα νῆα, .." Οδ. ο' 33, στις οδηγίες της Αθηνάς κατά την ΤΗΛΕΜΑΧΕΙΑ, δηλαδή το "ΜΑΚΡΙΑ απ' τα νησιά", αποκαλύπτει και τα αποτελέσματα.[/P] [P]Άρα το ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΥ δεν μεταφράζεται επιφανειακά "με τις μακρινές βολές" του τόξου ας πούμε, αλλά πολύ βαθύτερα:[/P][P]Ή ότι ήδη, με χρήση τέτοιας τεχνολογίας, υπήρχαν αμυντικές συστοιχίες ας πούμε πυρακτωμένων βελών..[/P][P]...Είτε, το πιθανότερο, επειδή το Ιερατείο δεν είχε αποκαλύψει και διαδώσει αυτή την τεχνολογία, εγένετο χρήση τελετουργική και μόνο.[/P][P]Ο Απόλλων άλλωστε ευλογεί τις Τέχνες και όχι τον πόλεμο. Άρα το "ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ" προσδιορίζει μονοσήμαντη χρήση ΒΕΓΓΑΛΙΚΩΝ, που οι βολές τους φαίνονται από μακριά κατά τη διάρκεια μεγάλων εορτών και ιερών τελετών, όπου πραγματοποιούνται και ΕΚΑΤΟΜΒΕΣ, των οποίων το αποτέλεσμα εφαίνετο επίσης μακρόθεν.[/P] [ATTACH=full]1184[/ATTACH] Επανερχόμενος δικαιολογώ τη στιγμή αυτή τον τρόπο που είχα μεταφράσει το εξής:"... «αἲ γὰρ τοῦτο γένοιτο, ἄναξ ἑκατηβόλ᾿ Ἄπολλον:..." "... Απόλλων άρχοντα ΓΙΟΡΤΗ, τούτο δα αν γινόταν..." Οδύσσεια θ' 339 Όσον αφορά δε το  υ' 276-278 από πιο πάνω: "... κήρυκες δ᾿ ἀνὰ ἄστυ θεῶν ἱερὴν ἑκατόμβην ἦγον: τοὶ δ᾿ ἀγέροντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ ἄλσος ὕπο σκιερὸν ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος ...." [P]Έχετε υπ' όψιν τον ΑΡΤΟΝ που προσφέρουν οι πλούσιοι στην Εκκλησία του χωριού; είναι κατάλοιπο αυτών των Τελετών...[/P][P]...Τότε, οι ΚΑΛΟΧΤΕΝΙΣΜΕΝΟΙ (...κάρη κομόωντες), σίγουρα φορώντας τα καλά τους, Άνακτες, Βασιλείς, Ηγήτορες, Μέδοντες προσέφεραν τα ζωντανά τους με αγάπη ( ἀγέροντο) για να ΘΥΣΙΑΣΟΥΝ (ἱερεύσουν) οι Ιερείς στους μεγάλους δημόσιους βωμούς (όχι τους Εφέστιους-οικιακούς όπως του Ερκείου Διός).[/P][P]... Οι "κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ" , λοιπόν, περίμεναν αγέρωχα (και πάλι το  ἀγέροντο) να καούν τα μηριά, να μπουν στους δίσκους τα σφαχτά και οι Κήρυκες να τα προσφέρουν στην πόλη (... κήρυκες δ᾿ ἀνὰ ἄστυ ... ἦγον), ώστε να προσφερθούν ως ΑΝΤΙΔΩΡΟ στο λαό.[/P] [ATTACH=full]1189[/ATTACH][ATTACH=full]1188[/ATTACH] ΠΩΣ ΕΨΗΝΑΝ ΣΤΗ ΣΟΥΒΛΑ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ... και στο λεπτό πέρασαν μέσα πεντάχρονο ένα βόδι αρσενικό. Γύρω-γύρω τον έγδαραν και πόνταραν (σημάδια) και διαμέλισαν αυτόν επάνω ως κάτω, κάναν κοψίδια μ’ επιμέλεια πέρασαν και στις σούβλες, ψήσανε και γυρίζοντας με προσοχή μοιράσαν και μερίδες. ... Οδύσσεια τ'420-423 [P]Σε όλες τις περιγραφές της Οδύσσειας διαπιστώνεται ότι ποτέ τα ψητά δεν προέρχονταν από κάποιο ζώο στη σούβλα. Στη σούβλα πέρναγαν τα κομμάτια του σφαχτού και η όλη υπόθεση θύμιζε το σημερινό κοντοσούβλι. Πιθανόν το ‘‘αντικριστό’’ να έχει κάποια σχέση με την Ομηρική εποχή της Κρήτης και ακόμα πιο παλιά. Όσο για τα εντόσθια, αυτά μοιραζόντουσαν πριν, την ώρα που κέρναγαν το κρασί, όπως ακριβώς το κοκορέτσι σήμερα:[/P] «... σπλάγχνα δ᾿ ἄρ᾿ ὀπτήσαντες ἐνώμων, ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο· κύπελλα δὲ νεῖμε συβώτης. ...» Οδύσσεια υ΄ 252-253 [P]Ήμουν συγκινημένος τότε που τα έγραφα στο ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΕΙΕΣ, αλλά υπερήφανος που τα βρήκα και τα συσχέτισα, υποχρεωμένος δε σε όποιον μου ζητήσει να τον βοηθήσω να τα επισκεφθεί εκεί επιτόπου, ώστε να αισθανθεί κι εκείνος αυτό το κάτι απ' όλα τούτα που δεν έχουν χαθεί...[/P][P]...Που είτε σώθηκαν στις παραδόσεις προσαρμοσμένα σε νέες συνθήκες, είτε και στο συγκεκριμένο χώρο που αποκαλύπτει η μεγαλοπρέπεια του τοπίου ![/P][P]Θυμίζω τέλος ότι η ΒΩΜΟΛΟΧΙΑ βγήκε σε εποχή παρακμής και φτώχιας, όπου κάποιοι λιμοκτονούντες ελλόχευαν στους βωμούς να αρπάξουν ο,τιδήποτε πριν ολοκληρωθεί το μυστήριο.[/P][P]Μετά την ανάλυση αυτή, τα υπόλοιπα καθίστανται ευκολότερα:[/P] "... ἠῶθεν δὲ κέλεσθε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν, αἶγας ἄγειν, αἳ πᾶσι μέγ᾿ ἔξοχοι αἰπολίοισιν, ὄφρ᾿ ἐπὶ μηρία θέντες Ἀπόλλωνι κλυτοτόξῳ τόξου πειρώμεσθα καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον.» ..." ... και κατά το ξημέρωμα καλέστε τον Μελάνθιο, γιδοβοσκό, να φέρει αίγες,που απ' όλες οι καλύτερες φαντάζουν στο κοπάδι κι αφού καπνίσουμε μηριά τ' ΑΠΟΛΛΩΝΑ αυτού με ΤΟΞΑ τα ΓΝΩΣΤΑ τόξο να προσπαθήσουμε και άθλημα να φέρουμε σε πέρας ... Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία φ' 265-268 Από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε !... ...Από την τοπική ονομασία " Ἀπόλλων κλυτοτόξος", που αποκαλύπτει το τοπίο και οι φωτογραφίες ή από το "μηρία θέντες"; [ATTACH=full]1183[/ATTACH] ... Να γιατί λέω "καπνίσουμε" !... Να και οι "Μηροφόρες. Από 'κει ξεκίνησε το έθιμο. [P]Μόνο που επειδή, και για κοινωνικούς λόγους, Εκατόμβες ο απλός λαός δεν μπορούσε να προσφέρει, ο εκδημοκρατισμός των θρησκειών επέβαλε την αλλαγή που προαναφέραμε. ... Ώστε να συμμετέχει περισσότερος κόσμος στη θεϊκή μέθεξη !![/P][P]Η κατάρρευση του δουλοκτητικού συστήματος είχε πρώτα και κύρια θρησκευτικές προεκτάσεις. Τα κοινωνικά συστήματα έχουν και το ιδεολογικό τους υπόβαθρο. Εισερχόμενος στη φεουδαρχική κοινωνία ο άνθρωπος έπαυε να είναι δούλος άλλου ανθρώπου. Ήτανε μόνο ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ...[/P]</blockquote>

Ονομα