H κατάρριψη όλων των θεωριών που δεν έχουν Αστερίδα σε πορθμό.
«… ὄφρα μιν αὖτις ἰόντα λοχήσομαι ἠδὲ φυλάξω
ἐν πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,. …»
... ώστε αυτόν τον ίδιο ερχόμενο να καρτερώ και να παραφυλάξω
μες στον πορθμό Ιθάκης μα και Σάμης της ΑΠΟΚΡΗΜΝΗΣ, ...
Οδύσσεια δ΄ 670-671
«… ἔστι δέ τις νῆσος μέσσῃ ἁλὶ πετρήεσσα,
μεσσηγὺς Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,
Ἀστερίς, οὐ μεγάλη, λιμένες δ’ ἔνι ναύλοχοι αὐτῇ
ἀμφίδυμοι· τῇ τόν γε μένον λοχόωντες Ἀχαιοί. …»
... είναι δε κάποια νήσος μεσοπέλαγα βραχώδης
ανάμεσα Ιθάκης μα και Σάμης της απόκρημνης,
όχι μεγάλη, η Αστερίς· κι ενώπιον αυτής λιμένες ναύλοχοι
σε δυο μεριές· σ’ αυτήν όπου βεβαίως ανέμεναν κρυμμένοι οι Αχαιοί. ...
Οδύσσεια δ΄ 844-847
"... Ἄλλο δέ τοί τι ἔπος ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο θυμῷ.
Μνηστήρων σ’ ἐπιτηδὲς ἀριστῆες λοχόωσιν
ἐν πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,
ἱέμενοι κτεῖναι πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι. ..."
... Και άλλη μια κουβέντα θα σου πω, και βάλτη στο μυαλό σου.
Οι πιο καλοί απ’ τους μνηστήρες επίτηδες σε καρτερούν
μες στον πορθμό Ιθάκης μα και Σάμης της απόκρημνης,
θέλοντας να (σε) σκοτώσουν πριν φτάσεις στην πατρίδα γη. ...
Οδύσσεια ο' 27-30
Το πρώτο που προσέχουμε, στους στίχους αυτούς, είναι ότι το καρτέρι των μνηστήρων, που θέλουν να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο, είναι μέσα σε ΠΟΡΘΜΟ, ο οποίος από τη μια έχει την ΑΠΟΚΡΗΜΝΗ Σάμη.
Για να φτάσει στην ΠΡΩΤΗ ΑΚΤΗ της Ιθάκης ο Τηλέμαχος, πρέπει να προσπεράσει από άλλο δρόμο αυτόν τον Πορθμό και να πλέει ΜΑΚΡΑΝ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ.
Επειδή, και το πέρασμα ανάμεσα σε Κεφαλονιά και Θιάκι είναι Πορθμός και οι περισσότερες θεωρίες καταλήγουν ότι ΣΑΜΗ ΠΑΙΠΑΛΟΕΣΣΑ, δηλαδή απόκρημνη, είναι η σημερινή Ιθάκη, το καρτέρι των μνηστήρων μάλλον θα ήταν στη σημερινή Αστερίδα ή ΔΑΣΚΑΛΙΟ, από το Diskalio, δηλαδή ότι απέναντί του είναι δυο λιμανάκια-σκάλες -μοναδικό νησί ανάμεσα σε Ιθάκη και Κεφαλονιά- πριν το Φισκάρδο, και το πλοίο άρα έπρεπε να κατευθυνθεί βορειότερα, και μάλιστα μακριά (ΕΚΑΣ) από τα επικίνδυνα νησιά. Δηλαδή έπρεπε να κρατήσει τη διαδρομή α΄ ή τη διαδρομή β΄. Δηλαδή ή έξω κι από τη Ζάκυνθο ή προς τις Εχινάδες.
Όμως όπως βλέπουμε εδώ στην ίδια ραψωδία:
λάβρον ἐπαιγίζοντα δι’ αἰθέρος, ὄφρα τάχιστα
νηῦς ἀνύσειε θέουσα θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.
Βὰν δὲ παρὰ Κρουνοὺς καὶ Χαλκίδα καλλιρέεθρον.
Δύσετό τ’ ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυαί,
ἡ δὲ Φεὰς ἐπέβαλλεν ἐπειγομένη Διὸς οὔρῳ,
ἠδὲ παρ’ Ἤλιδα δῖαν, ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί.
Ἔνθεν δ’ αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν,
ὁρμαίνων, ἤ κεν θάνατον φύγοι ἦ κεν ἁλῴη. ..."
... Και σε αυτούς ούριο άνεμο στέλνει ‘‘γλαυκώπις’’ Αθηνά
ζεστόν αιθέριο να πέφτει από ψηλά, ώστε πολύ γοργά
το πλοίο όπως έτρεχε έσκιζε προς τα πάνω τ’ αλμυρό της θάλασσας νερό.
Προσπέρασαν δε τους Κρουνούς και τη Χαλκίδα με τις όμορφες ακτές.
Κι έδυσε ο ήλιος κι όλοι οι δρόμοι γέμισαν σκιές,
κι αυτό προσπέρασε Φεές σπρωγμένο απ’ τον ούριο του Δία,
κοντά και εις την Ήλιδα τη θεϊκή, που έχουν κράτος Επειοί.
Κι από εκεί μετά έστριψε προς τα γρήγορα νησάκια,
γιαλό-γιαλό, αν θα ξεφύγει θάνατο να θέλει ή να χαθεί....
Οδύσσεια ο' 292-300
...Έχοντας το πλοίο άνεμο «...ἴκμενον οὖρον... λάβρον ἐπαιγίζοντα δι’ αἰθέρος,...», δηλαδή ούριο άνεμο και ζεστό, άρα νότιο Αφρικανικό, πέρασε από τους Κρουνούς και τη Χαλκίδα (περιοχές που αστράφτουν στο χρώμα του χαλκού εξ αιτίας των ακτίνων του Ήλιου όπως ο ΚΑΪΑΦΑΣ) και καθώς «...Δύσετό τ’ ἠέλιος... ...Φεὰς ἐπέβαλλεν...», πέρναγε κατά το ηλιοβασίλεμα από το Κατάκολο -μ’ εκείνο το φαιό χρώμα της ακτής- και, όπως τό ’σπρωχνε ο ούριος του Δία «...ἐπειγομένη Διὸς οὔρῳ,...» πέρασε από την Ήλιδα την ευλογημένη «...παρ’ Ἤλιδα δῖαν,...» που τότε ήταν όλη η ΗΛΕΙΟΑΧΑΪΑ (όπως λέμε Αττικοβοιωτία), η Ηλεία δηλαδή η σημερινή, μαζί με την Αχαΐα (αφού Αχαιίδα λεγόταν τότε όλη η Πελοπόννησος).
Πού πήγε το πλοίο μετά; Έστριψε προς τα ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΗΣΑΚΙΑ «...νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν,...». ΠΩΣ; «...Ο Ρ Μ Α Ι Ν Ω Ν...». Δηλαδή παραλία-παραλία.
Αν έλεγε ΘΟΩΣ, θα εννοούσε ‘‘γρήγορα προς τα νησιά’’. Όμως έχει δοτική, η οποία αναφέρεται τοῖς «...νήσοισιν...». Συνεπώς είναι τα ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΗΣΑΚΙΑ, δηλαδή τα μικρά που τα αφήνει το πλοίο πίσω του γοργά περνώντας από ’μπρος τους.
Άρα η εκδοχή του κ. Brittlestone (α') απορρίπτεται και το πλοίο ακολούθησε τη διαδρομή β΄, γιατί λέει συγχρόνως: ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΣΙΑ (ἐκάς νήσων) και ΠΑΡΑΛΙΑ-ΠΑΡΑΛΙΑ (ορμαίνων). Στη διαδρομή α΄ αυτό θα συνέβαινε αν το πλοίο έπλεε κοντά στην Ιταλία!!!.
Ένας πρόσθετος λόγος, ότι αφού και η Ζάκυνθος είναι τόπος καταγωγής μνηστήρων, σίγουρα οι τελευταίοι δεν θα άφηναν ούτε το στενό στο Σχινάρι αφύλακτο, ούτε τα τυχόν παρατηρητήρια της γραμμής Κερί - Πόρτο Βρώμη - Ναυάγιο - Βολίμες. Άλλωστε κατά την αναχώρηση ο Τηλέμαχος πέρασε από το Σχινάρι σε ανύποπτο χρόνο.
Σημείωση Μάκη Λυκούδη: Αν η κατεύθυνση του ταξιδιού ήταν το μεγάλο λιμάνι της σημερινής Ιθάκης, το Βαθύ -ή το Κιόνιο ή οι Φρικιές ή οι Αφάλες στο βορρά- (όλη η δυτική ακτή είναι απόκρημνη πλην της Πόλης), γιατί να περάσουν από τον πορθμό και την Αστερίδα; Του λέει λοιπόν η Αθηνά να πορευθεί μακριά, όχι από το Νησί (β1) αλλά από τα Νησιά, δηλαδή β΄.
Όπως βλέπετε, το καρτέρι των μνηστήρων για να εξοντώσουν τον Τηλέμαχο, γίνεται σε λιμάνια πίσω από βραχονησίδα εντός ΠΟΡΘΜΟΥ. Το ‘‘ἔνι’’= ενώπιον, προσδιορίζει ότι ενώπιον της βραχονησίδας υπάρχουν δυο υπήνεμα λιμάνια που να μπορείς να στήσεις καρτέρι, να καραδοκείς, όπως η Δολίχα (1) και το Παλαιοκάραβο (2) στη δική μας θεωρία.
Εμείς έχουμε αυτήν την Αστερίδα του Δασκαλιού (3). Την έχουν επίσης οι Θιακοί, την έχει και η Άσσος. Έχουμε Αστερίδα σε ΠΟΡΘΜΟ...
...Την προσπερνάει ο Τηλέμαχος από πάνω ερχόμενος από τις Εχινάδες ( Θόες νήσους, που ‘φεύγουν’ γρήγορα πίσω στο πέρασμα ενός πλοίου) και μετά μια ώρα καταλήγει στην πρώτη ακτή από βορρά της Ιθάκης, στον Αθέρα.
Ποιος δεν έχει πορθμό;
Οι θεωρίες της Λευκάδας, που τοποθετούν Αστερίδα μεσοπέλαγα στο Αρκούδι και στην Άτοκο...
Το ταξίδι του Τηλεμάχου από την Πύλο ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην Ιθάκη.
| ||
|---|---|---|
|
