Η Αθηνά μπροστά από το Αυστριακό Κοινοβούλιο.
Όπως έχουμε δει στο άρθρο για τη διέλευση με τα πόδια προς την Ομηρική Ιθάκη της Παλικής, η ερώτηση του κειμένου ισχύει πασιφανώς, επειδή ο δύσκολος Σκαβδολίτης, στο πέρασμα από την κυρίως Κεφαλονιά επιβάλλει τη διέλευση με ΠΟΡΘΜΗΕΣ, ενώ από αλλού με ΝΑΥΤΕΣ.
Το σημείο αυτό είναι που με κάνει να αισθάνομαι δυσφορία για τη θεωρία του Γεράσιμου Βολτέρα, την οποία οι Βρετανοί αναμασούν, αποκόπτοντας την Παλική από την υπόλοιπη Κεφαλλονιά. Μου καταστρέφουν έτσι το επιχείρημα εκείνο το οποίο αντιμετωπίζει με επιτυχία την πανίσχυρη θεωρία της Λευκάδας: Το γεγονός ότι στην ΙΘΑΚΗ παει κανείς και ΠΕΖΟΣ.
Η τοποθεσία πρέπει να ονομάζεται έτσι από τα προϊστορικά χρόνια και άρα η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι γηγενής αφού η ρίζα θην- της λέξης ΘΗΝΑΙΑ υπάρχει στην Οδύσσεια πάντα σε στιγμές ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ όπως:
οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, ἐπεὶ οὔ πως οὐδὲ ἔοικεν
θνητὰς ἀθανάτῃσι δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν». ...''
...Συγκρίνει η ΚΑΛΥΨΩ τα προσόντα της με αυτά της Πηνελόπης:
... Και ούτε βέβαια ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ με κείνη χειρότερη καυχιέμαι ότι είμαι
ούτε μορφή κορμοστασιά, ούτε επειδή πως είθισται
με τις θνητές οι αθάνατες να ερίζουν για την κορμοστασιά και την εμφάνιση». ...
Οδύσσεια ε 211-213
Άρα αφενός η ΑΘΗΝΑΙΗ, δηλαδή η θεά ΑΘΗΝΑ, ήταν ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ... Και αφετέρου η ΘΗΝΑΙΑ φέρει αρχαία - προϊστορική ονομασία που σημαίνει ότι είναι ο τόπος του (ας πούμε ΑΠΟ ΨΗΛΑ) συγκρίνεις κάτι: ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ τις δύο θάλασσες που ασφαλώς δεν επικοινωνούν, γιατί τότε δεν θα συνέκρινες αν η στάθμη της μιας ή της άλλης ΦΑΙΝΕΤΑΙ πιο ψηλά!
Ούτε τότε λοιπόν επικοινωνούσαν, γιατί πώς θα συνέκριναν στην Ομηρική διάλεκτο με το ΘΗΝ;
Έτσι λέει ο Όμηρος και στα αγγλικά, έτσι λένε και οι Βρετανοί σήμερα. Thin = λεπτό (λεπτό σημείο τόσο της Κεφαλονιάς το πέρασμα στην Παλική, όσο και ΛΕΠΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΜΑΣ).
«... Τὸν δ’ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
«Ὦ φίλ’, ἐπεὶ θήν μοι καὶ ἀμείψασθαι θέμις ἐστίν, ...»
Μετάφραση:
... Και είπε προς αυτόν μετά πολύπαθος (μα πολυτάλαντος) ευλογημένος Οδυσσεύς:
«Ω φίλε, επειδή το σχετικό μ’ εμέ και είναι δίκαιο να απαντήσω, ...
Οδύσσεια π' 90-91